Szklane domy stają się w dużym stopniu rzeczywistością we współczesnej architekturze zarówno światowej jak i polskiej. Buduje się coraz więcej budynków w maksymalny sposób przeszklonych, stosując aluminiowo-szklane ściany fasadowe, szklane kopuły, duże okna i witryny. Umożliwia to jednak znaczne przenikanie energii słonecznej przez przeszklone elementy ścienne do zamkniętych pomieszczeń, co powoduje dość duży wzrost temperatury wewnętrznej. Konsekwencją tego jest pogorszenie komfortu i samopoczucia przebywających w nich osób. Niezbędnym więc działaniem staje się zastosowanie odpowiednich ochron przeciwsłonecznych, w tym głównie odnoszących się do okien.
OCHRONA OKIEN
Okna są bardzo ważnym elementem budynków, gdyż zapewniają oświetlenie naturalne i umożliwiają regulację wymiany powietrza oraz chronią pomieszczenia przed niekorzystnym oddziaływaniem warunków atmosferycznych. Dobrze chronią przed przenikaniem wiatru i deszczu, jednak mają ograniczone możliwości zapobiegania dostępu promieni słonecznych.
Właściwym rozwiązaniem takiej ochrony okien jest zastosowanie stosownej osłony/zakrycia, usytuowanej na zewnątrz lub wewnątrz budynku. Występują różne rodzaje tego typu wyrobów, co odzwierciedla terminologiczna norma PN-EN 12216 : 2004, „Żaluzje, zasłony zewnętrzne i wewnętrzne. Terminologia, słownik i definicje”.
Powyższa norma określa, że żaluzje i zasłony stanowią wyodrębnioną grupę otworowych wyrobów budowlanych, instalowanych zarówno od strony zewnętrznej jak i wewnętrznej, w celu zapewnienia dodatkowego zakrycia i/lub dodatkowej ochrony otworu w budynku, czyli otworu już wyposażonego w okno. Ta definicja wyjaśnia istotę nieporozumień terminologicznych, wynikających z pominięcia wyrazu „dodatkowy”. Inne są bowiem funkcje i właściwości okien, stanowiących główny element zamykający otwór, a inne np. żaluzji zwijanych (równorzędna nazwa najczęściej używana w Polsce to roleta) lub listewkowych podnoszonych, okiennic czy markiz, zapewniających dodatkową ochronę.
Jednym z głównych wyrobów stosowanych do ochrony okien przed niekorzystnym działaniem promieni słonecznych są żaluzje. Umożliwiają one regulację nasłonecznienia pomieszczeń oraz pełnią funkcję ochrony widoczności, polepszenia izolacyjności akustycznej i termicznej, zwiększają zabezpieczenie przed włamaniem, a także chronią przed oślepieniem.
RODZAJE ŻALUZJI
Rys.1 Przykładowe zewnętrzne żaluzje listewkowe podnoszone
Występują dwa podstawowe rodzaje żaluzji zewnętrznych:
-
listewkowe podnoszone – składające się z poziomych listew tworzących kurtynę, przy czym listwy mogą być przechylane, a kurtyna może być wciągana poprzez podnoszenie i spiętrzenie listew,
-
zwijane/rolety – których kurtyna składa się ze sztywnych, wzajemnie połączonych listew, przemieszczających się w prowadnicach, przy czym wciąganie kurtyny następuje poprzez jej zwijanie.
Przedstawione powyżej rodzaje żaluzji dzielą się ze względu na rozwiązania konstrukcyjne na różne typy i tak np.:
-
żaluzje listewkowe podnoszone mogą być wyposażone w prowadnice szynowe lub linkowe i takie przykładowe wyroby przedstawiono na rys. 1,
-
żaluzje zwijane/rolety mogą mieć kurtynę płaską lub odchylną, co przedstawiono na rys. 2.
Rys. 2 Przykładowe zewnętrzne żaluzje zwijane
Żaluzje zwijane/rolety, zarówno z kurtyną płaską jak i odchylną, można jeszcze podzielić na :
-
zwijane wewnętrzne (prawoskrętne), przedstawione na rys. 3a,
-
zwijane zewnętrzne (lewoskrętne), przedstawione na rys. 3b.
Rys. 3 Rodzaje żaluzji zwijanych / rolet
Żaluzje zewnętrzne są objęte europejską normą zharmonizowaną wyrobu, wdrożoną do katalogu Polskich Norm jako PN-EN 13659+A1:2010 „Żaluzje. Wymagania eksploatacyjne łącznie z bezpieczeństwem”. Norma ta stanowi specyfikację techniczną, w oparciu o którą żaluzje zewnętrzne zwijane/rolety mogą być wprowadzane do obrotu lub udostępniane na krajowym rynku zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającym zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylającym dyrektywę Rady 89/106/EWG (tzw. dyrektywę o wyrobach budowlanych).
Uwaga: Dla przejrzystości publikacji, w jego dalszej części używana będzie tylko nazwa – rolety.
CHARAKTERYSTYKA ROLET
Roleta jest dodatkowym, zewnętrznym zabezpieczeniem zamkniętego otworu budowlanego, którego zasadniczy element jakim jest kurtyna, składa się ze sztywnych, wzajemnie połączonych ze sobą przegubowo poziomych listew, przemieszczających się w dwóch prowadnicach. Wciąganie kurtyny następuje poprzez jej zwijanie na wał (rurę) wprawiany w ruch przy pomocy napędu. Roleta poprawia izolacyjność akustyczną i termiczną, ogranicza wgląd z zewnątrz do pomieszczenia, chroni przed niekorzystnym działaniem czynników atmosferycznych (wiatr, promienie słoneczne, deszcz), a także utrudnia włamanie.
Kolejnymi elementami rolety są : skrzynka z pokrywą rewizyjną, w której jest zainstalowany wał (rura) nawojowy z łożyskami, prowadnice z uszczelkami, listwa końcowa z uszczelką, która w przypadku napędu ręcznego powinna mieć ogranicznik (odbojnik) oraz napęd – ręczny lub mechaniczny. Podstawowe elementy rolety mocowanej na konsolach (bez skrzynki) przedstawiono na rys. 4.
Rys. 4 Podstawowe elementy żaluzji zwijanej / rolety mocowanej na konsolach
Najczęściej są stosowane następujące napędy ręczne rolet:
-
wciągarka ręczna, w której mechanizm sterujący składa się z obracanego bębna i ręcznego pokrętła, co umożliwia nawijanie sznura, linki lub łańcuszka, powodując ruch w górę lub dół kurtyny,
-
mechanizm z korbą ręczną, składający się z przekładni przyłączonej do osi, wałka napędowego, pręta obrotowego i pokrętła korby, której obrót powoduje ruch kurtyny.
Elementem napędowym w napędach mechanicznych rolet jest przeważnie siłownik elektryczny (silnik z przekładnią). W skład napędu mechanicznego wchodzą zazwyczaj następujące główne elementy: siłownik, wałek napędowy, pierścień ustalający i przełącznik.
Rolety są osadzane na ścianie zewnętrznej budynku nad otworem okiennym lub we wnęce tego otworu. Rozróżnia się następujące rodzaje rolet, stosowanych jako:
-
dobudowane (ze skrzynką nakładaną), przeznaczone do póżniejszego instalowania w istniejącym budynku, montowane we wnęce lub na ścianie zewnętrznej,
-
wbudowane wraz z elementem otworowym jako zespół okno/roleta, przy czym należy wtedy stosować roletę wyposażoną w skrzynkę z izolacją termiczną,
-
podtynkowe, których skrzynka jest niewidoczna od strony zewnętrznej.
Rys. 5 Żaluzja zwijana / roleta ze skrzynką nakładaną z dodatkową siatką przeciwinsektową
Przykładową roletę ze skrzynką nakładaną ocieplaną styropianem, wyposażoną w dodatkową siatkę przeciwinsektową, przedstawiono na rys.5.
WYMAGANIA EKSPLOATACYJNE
Wymagania odnoszące się do rolet są sformułowane głównie w normie PN-EN 13659+A1:2010. Najistotniejsze z nich, mające bezpośredni wpływ na działanie oraz bezpieczeństwo użytkownika przedstawiono poniżej.
Odporność na obciążenie wiatrem
Odpornością rolet na obciążenie wiatrem nazywamy ich zdolność do wytrzymania określonych obciążeń symulujących działanie wiatru o ciśnieniu dodatnim lub ujemnym. Odporność tą określa się w klasach, charakteryzowanych wartościami progowymi ciśnienia nominalnego p i ciśnienia bezpiecznego. Parametry klas definiuje w następujący sposób:
p – odzwierciedla ciśnienie wiatru przyłożone do rolety, które nie powinno jej odkształcić ani pogorszyć jakości, ze szkodą do jej prawidłowego działania,
1,5 p – jest to ciśnienie bezpieczne, które odzwierciedla ciśnienie wiatru przyłożone do rolety, w przypadku którego nie powinno zostać zauważone pogorszenie się jakości, mogące być niebezpieczne dla ludzi, jak pęknięcie, wypadnięcie z zamocowań lub urządzeń blokujących.
W normie PN-EN 13659+A1:2010 podano również, że ciśnienie bezpieczne 1,5 p odpowiada ciśnieniu różnicowemu (różnicy ciśnień na każdej powierzchni, z uwzględnieniem ich znaków) obliczonemu według załącznika B normy dla prędkości wiatru ze średnim okresem powrotu wynoszącym 20 lat. Załącznik B pt. „Obliczanie ciśnienia wiatru wywieranego na żaluzje (rolety). Przyporządkowanie klasy odporności na obciążenia wiatrem” przedstawia wzór na obliczanie ciśnienia netto W oraz określa składniki tego wzoru jak np. masę właściwą powietrza, wartości wg kategorii terenu i jego wysokości lub wartości preferencyjne prędkości wiatru.
Siła operacyjna
Jest to siła czynna oznaczona jako Fc, niezbędna do wprawienia kurtyny w ruch wciągający/rozciągający oraz do przechylania listew lub odchylania kurtyny i nie powinna przekraczać wartości podanych w stosownej tablicy normy PN-EN 13569+A1:2010. Wymaganie to nie dotyczy rolet z napędem mechanicznym.
Konstrukcja mechanizmu sterującego
Dla polepszenia wygody sterowania mechanizm z korbą lub wciągarką ręczną mieć powinien:
-
uchwyt o ramieniu R o długości mniejszej lub równej 0,20 m,
-
przełożenie r przekładni redukcyjnej mniejsze niż 1:10 (do osiągnięcia jednego obrotu rury nawojowej lub osi wykonać można najwyżej 10 obrotów korby).
W normie podane są także diagramy zawierające minimalne wymiary mechanizmów sterujących paskiem, sznurem lub łańcuszkiem.
Niewłaściwe użytkowanie
Pod wpływem nieprawidłowego lecz dającego się przewidzieć użytkowania, w tym niewłaściwego, roleta nie powinna ulec zniekształceniu w takim stopniu, aby:
-
uszkodzenie miało ujemny wpływ na prawidłowość jej działania,
-
uszkodzenie prowadziło do pogorszenia się wyglądu.
Niewłaściwe użytkowanie odnosi się do przemieszczenia kurtyny, przechylania listew oraz – w przypadku wyrobów odchylających, do odchylania kurtyny.
Przy niewłaściwym użytkowaniu rozróżnia się następujące rodzaje działania:
-
brutalne – gwałtowne działanie wywierane na mechanizm sterujący lub bezpośrednio na kurtynę, którego skutkiem jest nadmierna prędkość początkowa i nagłe zatrzymanie na końcu ruchu (szczególnie, gdy ruchoma część rolety ma dużą prędkość i masę),
-
siłowe – nadmierna siła wywierana na mechanizm sterujący lub bezpośrednio na kurtynę w celu wywołania ruchu kurtyny mimo występowania oporu przeciwdziałającego jej przemieszczaniu.
Trwałość mechaniczna
Po przeprowadzeniu próby trwałości w liczbie cykli odnoszącej się do odpowiedniej klasy (rozciągania i wciągania kurtyny), roleta powinna spełniać poniższe wymagania:
-
sterowanie ręczne – wartość siły operacyjnej nie powinna się zmienić, ścianka listwy nie powinna ulec perforacji przez ścieranie i mechanizmy robocze nie powinny doznać znaczącego uszkodzenia,
-
wyroby z napędem mechanicznym – stosunek czasu wciągania kurtyny przed i po badaniu powinien mieścić się w określonych granicach, przemieszczenie kątowe hamulca nie powinno być większe niż 20°, przemieszczenie kurtyny po 12 h nie powinno przekroczyć 5 mm, nie powinny wystąpić przecieki smaru lub oleju i ścianka listwy nie powinna ulec perforacji przez ścieranie.
Norma PN-EN 13659+A1:2010 zawiera tablicę podającą liczbę cykli w badaniach trwałości, odpowiadającym trzem klasom trwałości, a mianowicie:
-
klasa 1 – 3 000 cykli rozciągania/wciągania,
-
klasa 2 – 7 000 cykli j.w.,
-
10 000 cykli j.w.
Odporność na uderzenia
W wyniku spadania stalowej kulki o masie 0,5 kg, z wysokości 0,45 m, stan rolety nie powinien ulec pogorszeniu, które:
-
jest szkodliwe dla jej prawidłowego działania: w przypadku sterowania ręcznego siła operacyjna powinna być utrzymana w granicach odpowiadających początkowej klasie,
-
prowadzi do niedopuszczalnych wad wyglądu (miejscowe wgniecenia lub pęknięcia), przeciętna średnica wgnieceń nie powinna być większa niż 20 mm.
BEZPIECZEŃSTWO UŻYTKOWANIA ROLET
W normie PN-EN 13659+A1:2010 stwierdza się, że w roletach z napędem mechanicznym występują znaczące zagrożenia typu maszynowego, które wymagają działań w celu ich wyeliminowania lub zmniejszenia ryzyka. Najważniejsze z nich podano poniżej.
Ochrona przed potencjalnie szkodliwymi elementami
Elementy, z którymi może mieć kontakt użytkownik, nie powinny wykazywać żadnych ostrych lub wystających krawędzi. Ostre i wystające krawędzie ruchomych części, znajdujące się do wysokości 2,50 m, powinny być zaokrąglone promieniem wynoszącym min. 0,5 mm.
Styczność podczas działania (grożąca urazem) rolety z napędem
Konstrukcja rolet powinna spełniać m.in. następujące wymagania:
-
w obszarze zagrożenia zgnieceniem siła wywierana na przeszkodę powinna być mniejsza niż 150 N, a prędkość rozciągania kurtyny mniejsza niż 0,2 m/s,
-
roleta powinna mieć sterowanie czuwakowe, a wyłącznik powinien być wbudowany w wyrób lub zainstalowany w sposób umożliwiający kontrolę wzrokową ruchu kurtyny,
-
obszar zagrożenia zgnieceniem powinien znajdować się na wysokości większej lub równej 2,50 m,
-
roleta powinna być wyposażona w urządzenie, które uniemożliwia styczność z obszarem zagrożenia zgnieceniem (osłony) lub ogranicza siłę wywieraną do wartości mniejszej niż 150 N i wtedy podniesienie kurtyny powinno być możliwe przy użyciu siły mniejszej niż 25 N,
-
osłony chroniące przed częściami ruchomymi napędu powinny być tak zamocowane, aby ich wymontowanie było możliwe wyłącznie przy użyciu narzędzi,
-
rolety nie powinny pozwalać na wprowadzenie palca między listwy, co jest spełnione, gdy nie można wprowadzić między listwy pręta o średnicy 5,0 mm.
Zagrożenia elektryczne
Nie powinno być możliwe dotknięcie przez człowieka części rolety będących pod napięciem elektrycznym bezpośrednio lub pośrednio w wyniku uszkodzenia.
Napędy elektryczne powinny być zgodne z wymaganiami stosownych części normy PN-EN 60335, dotyczącej elektrycznego sprzętu do użytku domowego i podobnego w odniesieniu do bezpieczeństwa użytkowania.
INFORMACJE DOTYCZĄCE UŻYTKOWANIA
Norma PN-EN 13659+A1:2010 zawiera postanowienie, że należy zapewnić użytkownikowi informacje dotyczące użytkowania rolet. Wyrobom powinny towarzyszyć pisemne instrukcje, opracowane zgodnie z normą PN-EN ISO 12100:2012 „Bezpieczeństwo maszyn. Ogólne zasady projektowanie. Ocena ryzyka i zmniejszenie ryzyka”
.
Instrukcja przemieszczania, rozpakowywania i instalowania
Instrukcja jw. powinna zawierać informacje o oznakowaniu wyrobu oraz wyrażnie określać, kiedy podana procedura może być wykonana przez osoby nie będące fachowcami. Powinna także przedstawiać, krok po kroku, wskazówki dotyczące poprawnej kolejności czynności w celu uzyskania prawidłowej i bezpiecznej instalacji.
Instrukcja dodatkowa do wyrobów z napędem
Instrukcja odnosząca się do wyrobów z napędem powinna zawierać schematy, rysunki itp., umożliwiające właściwe jej zrozumienie, zwłaszcza gdy niewłaściwe połączenie może być przyczyną niebezpieczeństwa. Dokumenty dotyczące napędów rolet, zwłaszcza mechanicznych, powinny być przedstawione w przejrzysty sposób. Ponadto w instrukcji należy zwrócić uwagę instalatora na zastrzeżenie, że nie należy dokonywać modyfikacji projektu lub konfiguracji osprzętu bez konsultacji z producentem lub jego upoważnionym przedstawicielem.
Instrukcja użytkowania i konserwacji
Tego typu instrukcja powinna zawierać obowiązki użytkownika i warunki użytkowania rolety, a szczególnie dotyczące:
-
prawidłowych metod obsługi rolet,
-
objaśnienia znaków ostrzegawczych.
Producent powinien poinformować instalatora o konieczności uzgodnienia obsługi serwisowej, zapewniającej konserwację rolety i sąsiadujących elementów oraz wyrażnie wskazać elementy wymagające okresowej wymiany, konserwacji lub kontroli, a także określić częstotliwość tych czynności. W przypadku gdy użytkowanie wyrobu może stwarzać niebezpieczne sytuacje, to należy jednoznacznie określić niezbędne informacje dotyczące uruchamiania rolet.
Instrukcja w sprawie użytkowania i konserwacji wyrobów z napędem powinna zawierać stwierdzenie o następującym brzmieniu:
WAŻNA INSTRUKCJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA
OSTRZEŻENIE – POSTĘPOWANIE WEDŁUG
NINIEJSZEJ INSTRUKCJI JEST ISTOTNE
DLA BEZPIECZEŃSTWA OSÓB
ZACHOWAJ TĘ INSTRUKCJĘ
W normie podano jeszcze szczegółowe wymagania związane z urządzeniami napędu oraz zdalnego sterowania.
Do zbioru instrukcji powinny być dołączone środki ostrzegawcze ilustrujące w bardzo wyrażny sposób sytuacje, w których działanie siłowe może być przyczyną uszkodzenia wyrobu, składające się np. z ogólnego piktogramu ostrzegającego przed niebezpieczeństwem oraz uzupełniającej etykiety zawierającej instrukcję tekstową o następującej treści : „Przed użytkowaniem wyrobu należy przeczytać instrukcję obsługi”.
Punkt normy PN-EN 13659+A1:2010 określający informacje dotyczące użytkowania, zawiera także wymaganie związane z oznakowaniem rolety. Minimalne oznakowanie powinno zawierać:
-
nazwę i adres producenta,
-
oznakowanie obowiązkowe (CE),
-
rok wytworzenia,
-
oznaczenie serii lub typu (w razie potrzeby),
-
numer seryjny lub identyfikacyjny (w razie potrzeby),
-
dane znamionowe (obowiązkowe dla wyrobów elektrycznych: napięcie, częstotliwość, moc itp.).
inż. Zbigniew Czajka
kwartalnik OKNO nr 3/2013
Literatura
Normy: PN-EN 12216:2004, PN-EN 13659+A1:2010, PN-EN ISO 12100:2012
Aprobaty Techniczne: AT-06-0079/2005, AT-06-0183/2005