1. WSTĘP
Na początku 2000 r. podjęto kompleksową nowelizację obowiązującego wówczas rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Prace te uwzględniały:
- wyniki szerokiej ankietyzacji środowiskowej dotyczącej wdrożenia przepisów ww. rozporządzenia MGPiB przeprowadzonej w IV kw. 1999 roku,
- szybki i znaczący postęp techniczny, jaki wystąpił
w ostatniej dekadzie XX wieku w zakresie produkcji wyrobów budowlanych, technologii prac budowlano-montażowych oraz wyposażenia technicznego budynków, - uzyskane już osiągnięcia oraz konieczność dalszego unowocześnienia rozwiązań projektowych budynków,
- szerokie zmiany, które zaszły w systemie i zakresie rzeczowym normalizacji, w tym szczególnie dotyczących budownictwa, jak wprowadzenie do katalogu Polskich Norm dużej liczby norm europejskich (PN-EN) i międzynarodowych (PN-ISO),
- wymagania wynikające z tzw. dokumentów interpretacyjnych do dyrektywy 89/106/EWG dotyczącej materiałów budowlanych, przystosowujących nasz system prawny do regulacji obowiązujących w Unii Europejskiej.
Wymienione powyżej działania pozwoliły na opracowanie nowego zasadniczego dokumentu techniczno-prawnego, jakim jest rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiada budynki i ich usytuowanie, ujęte w Dzienniku Ustaw z 2002 roku Nr 75, pod pozycją 690.
Pomimo tak szerokiego zakresu prac związanych z wymienionym powyżej aktem prawnym, nie został on pozbawiony typowych wad cechujących tego typu rozporządzenia, polegających na tym, że zawarte w nich regulacje wynikają z nabytych już doświadczeń, podczas gdy ich celem powinno być określenie zasad postępowania w przyszłości.
W związku z powyższym, niektóre regulacje rozporządzenia stawały się nieaktualne, innych, ze względu na szybki proces harmonizacji z prawem unijnym, po prostu nie uwzględniono. Spowodowało to konieczność w prowadzenia zmian do dotychczasowej redakcji rozporządzenia.
Dotychczas opublikowano następujące zmiany do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie:
- zmiany ujęte w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 13 lutego 2003r. – Dz.U. Nr 33, poz. 270,
- zmiany ujęte w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 7 kwietnia 2004r. – Dz.U. Nr 109, poz.1156.
Ogólnie można stwierdzić, że omawiane rozporządzenie jest praktycznie najważniejszym aktem wykonawczym do Prawa budowlanego, gdyż zawiera przepisy techniczno-budowlane odnoszące się do budynków, które są najczęściej stosowanym obiektem budowlanym, kształtujących przestrzeń wewnętrzną i zewnętrzną, w której odbywają się podstawowe procesy życia rodziny, nauki, pracy i odpoczynku jak i działania organów administracji, organizacji społecznych itp. Rozporządzenie skonkretyzowało, w odniesieniu do budynków, postanowienia zawarte w Art.5 Prawa budowlanego, które bardzo ogólnie określają wymagania merytoryczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane i zagospodarowania działek budowlanych.
Wymagania kierunkowe z zakresu budownictwa dla członków Unii Europejskiej wynikają z Dyrektywy 89/106/EWG w sprawnie zbliżenia ustaw i aktów wykonawczych państw Członkowskich dotyczących wyrobów budowlanych. Dyrektywa określa tzw. „standardy europejskie”, których podstawowe wymagania dotyczą jakości i bezpieczeństwa wyrobów budowlanych, co zostało uwzględnione w układzie i treści rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r.
Należy jednak dodać, że określenie tych standardów europejskich nie zmuszało i nadal nie zmusza krajów członkowskich Unii Europejskiej do pełnej unifikacji przepisów techniczno-budowlanych, lecz jedynie do uregulowania przedmiotowych problemów w przepisach krajowych, z zachowaniem minimalnego poziomu wymagań, określonych w dokumentach interpretacyjnych, z uwzględnieniem tradycji i specyfiki regionalnej.
W omawianym rozporządzeniu został zachowany układ działowy rozporządzenia z 1994 roku uwzględniający powyżej wymienione uwarunkowania. Wyodrębniono więc i uwypuklono problematykę sześciu „wymagań podstawowych” określonych w Dyrektywie 89/106/EWG oraz w art.5 ustawy – Prawo budowlane,
a mianowicie:
- Bezpieczeństwo konstrukcji nośności i stateczności,
- Bezpieczeństwo pożarowe,
- Higiena i zdrowie oraz ochrona środowiska,
- Bezpieczeństwo użytkowania,
- Ochrona przed hałasem,
- Oszczędność energii cieplnej i izolacyjność termiczna przegród.
W dalszej części publikacji przedstawiono w sposób szczegółowy wymagania dla drzwi, okien i bram wynikające z omawianego rozporządzenia, odnosząc się do wszystkich jego działów.
2. WYMAGANIA WYNIKAJĄCE Z DZIAŁÓW I DO III ROZPORZĄDZENIA
Omawiane rozporządzenie rozpoczyna się stwierdzeniem, że ustala warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i związane z nimi urządzenia. Dalej znajduje się zapis, że przepisy rozporządzenia stosuje się przy projektowaniu i budowie, w tym także odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie oraz przy zmianie sposobu używania budynków oraz budowli nadziemnych i podziemnych. Dodano jednak, że przy nadbudowie, przebudowie i przy zmianie sposobu użytkowania budynków istniejących lub ich części, wymagania mogą być spełnione w inny sposób niż podano w rozporządzeniu, stosownie do wskazań ekspertyzy właściwej jednostki badawczo-rozwojowej albo rzeczoznawcy budowlanego i do spraw przeciwpożarowych. Powinny być także uzgodnione z właściwym Komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej lub państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym.
W przepisach ogólnych rozporządzenia również podano, że wymagane w nim wymiary w świetle dotyczące otworów okiennych i drzwiowych należy rozumieć jako wymiary w świetle ościeżnicy. Jednocześnie dodano, że grubość skrzydła drzwi po otwarciu nie może pomniejszać wymiaru szerokości otworu
w świetle ościeżnicy.
W dziale II rozporządzenia zawarto stwierdzenie, że bramy i furtki w ogrodzeniu nie mogą otwierać się na zewnątrz działki. Ponadto furtki w ogrodzeniu przy budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i budynkach użyteczności publicznej nie mogą utrudniać dostępu do nich osobom niepełnosprawnym poruszającym się na wózkach inwalidzkich. Szerokość bramy powinna wynosić w świetle co najmniej 2,4m, a w przypadku zastosowania furtki jej szerokość powinna być nie mniejsza niż 0,9 m, przy czym na drodze pożarowej szerokości te regulują odrębne przepisy z zakresu ochrony pożarowej.
Dział III rozporządzenia zawiera rozdział 3 poświęcony w całości wejściom do budynków i mieszkań. Najważniejsze z wymagań tam zawartych to:
- Położenia drzwi wejściowych do budynków oraz kształt i wymiary pomieszczeń wejściowych powinny umożliwiać dogodne warunki ruchu, w tym również osobom niepełnosprawnym,
- Wymagania przystosowania wejść dla osób niepełnosprawnych nie dotyczą budynków mieszkalnych w zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej oraz budynków rekreacji indywidualnej;
- Drzwi wejściowe do budynku i ogólnodostępnych pomieszczeń użytkowych oraz do mieszkań powinny mieć w ościeżnicy co najmniej: szerokość 0,9 m i wysokość 2 m. W przypadku zastosowania drzwi zewnętrznych dwuskrzydłowych szerokość skrzydła głównego nie może być mniejsza niż 0,9 m;
- W wejściach do budynku i ogólnodostępnych pomieszczeń użytkowych mogą być zastosowane drzwi obrotowe lub wahadłowe, pod warunkiem usytuowania przy nich drzwi rozwieranych lub rozsuwanych, przystosowanych do ruchu osób niepełnosprawnych;
- W drzwiach wejściowych do budynku i ogólnodostępnych pomieszczeń użytkowych oraz do mieszkań jak i w drzwiach do pomieszczeń mieszkalnych w budynkach zamieszkania zbiorowego wysokość progów nie może przekraczać 0,02 m.
W odniesieniu do pomieszczeń technicznych i gospodarczych określono, że znajdujące się w nich drzwi powinny posiadać w świetle ościeżnicy wysokość co najmniej 1,9 m.
Wymagania zawarte w dziale III rozporządzenia podają, że wrota garaży dla samochodów osobowych powinny mieć w świetle szerokość co najmniej 2,3m i wysokość nie mniejszą niż 2 m.
3. WYMAGANIA WYNIKAJĄCE Z DZIAŁU IV I V
Dział IV rozporządzenia dotyczący głównie różnego rodzaju instalacji oraz dział V dotyczący bezpieczeństwa konstrukcji nie zawierają żadnych stwierdzeń dotyczących okien, drzwi
i bram.
4. WYMAGANIA WYNIKAJĄCE Z DZIAŁU VI – BEZPIECZEŃSTWO POŻAROWE
Przepisy wynikające z działu VI w pierwszej kolejności określają klasę odporności ogniowej drzwi lub innych zamknięć kotłowni, składów paliwa stałego, żużlowni i magazynów oleju opałowego. W odniesieniu do poszczególnych rodzajów pomieszczeń, drzwi lub inne zamknięcia powinny mieć klasę odporności ogniowej nie mniejszą niż:
- kotłownia z kotłami na paliwo stałe, o łącznej mocy cieplnej powyżej 25kW – EJ 30;
- kotłownia z kotłami na olej opałowy, o łącznej mocy cieplnej powyżej 30kW – EJ 30;
- kotłownia z kotłami na paliwo gazowe, o łącznej mocy cieplnej 30kW:
- w budynku niskim i średnim – EJ 30;
- w budynku wysokim i wysokościowym – EJ 60;
- skład paliwa stałego i żużlownia (nie dotyczy budynków jednorodzinnych, mieszkalnych w zabudowie zagrodowej oraz rekreacji indywidualnej) – EJ 60;
- magazyn oleju opałowego – EJ 60;
Określono także wymaganą klasę odporności ogniowej drzwi przeciwpożarowych zainstalowanych w otworach oddzieleń przeciwpożarowych budynków oraz w przedsionkach przeciwpożarowych. Klasy te przedstawiono w tabeli 1
Tabela 1
Klasa odporności pożarowej budynku |
Klasa odporności ogniowej |
||
drzwi p. pożarowych lub innych zamknięć p. pożarowych
|
drzwi z przedsionka p. pożarowego |
||
na korytarz i do pomieszczenia
|
na klatkę schodową
|
||
„A” |
EJ 120 |
EJ 60 |
EJ 60 |
„B” i „C” |
EJ 60 |
EJ 30 |
EJ 30 |
„D” i „E” |
EJ 30 |
EJ 15 |
EJ 15 |
Rozdział 4 działu VI dotyczący dróg ewakuacyjnych zawiera szereg wymagań dotyczących drzwi, w tym:
- drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne z budynku przeznaczonego dla więcej niż 50 osób powinny otwierać się na zewnątrz, lecz wymaganie to nie dotyczy budynków wpisanych do rejestru zabytków;
- w wyjściu ewakuacyjnym z budynku dopuszcza się stosowanie drzwi rozsuwanych spełniających wymagania określone w §240 ust. 4 rozporządzenia (ujęte w poniższym stwierdzeniu);
- drzwi rozsuwane mogą stanowić wyjścia na drogi ewakuacyjne, a także być stosowane na drogach ewakuacyjnych, jeżeli są przeznaczone nie tylko do celów ewakuacyjnych, a ich konstrukcja zapewnia:
- otwieranie automatyczne i ręczne bez możliwości ich blokowania,
- samoczynnie ich rozsunięcie i pozostanie w pozycji otwartej w razie pożaru lub awarii drzwi.
- łączną szerokość drzwi w świetle, stanowiących wyjścia ewakuacyjnego z pomieszczenia, należy obliczać proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać w nim równocześnie, przyjmując co najmniej 0,6 m szerokości na 100 osób, przy czym najmniejsza szerokość drzwi w świetle ościeżnicy powinna wynosić 0,9 m, a w przypadku drzwi służących do ewakuacji do 3 osób – 0,8 m;
- szerokość drzwi stanowiących wyjście ewakuacyjne z budynku, a także szerokość drzwi na drodze ewakuacyjnej z klatki schodowej, prowadzących na zewnątrz budynku lub do innej strefy pożarowej, powinna być nie mniejsza niż szerokość biegu klatki schodowej;
- wysokość drzwi stosowanych na drogach ewakuacyjnych powinna odpowiadać wymaganiom §62 ust.1 rozporządzenia tj. mieć w świetle ościeżnicy co najmniej wysokość 2m;
- drzwi wieloskrzydłowe, stanowiące wyjście ewakuacyjne z pomieszczenia oraz na drodze ewakuacyjnej, powinno mieć co najmniej jedno, nie blokowane skrzydło drzwiowe o szerokości nie mniejszej niż 0,9m;
- szerokość skrzydła drzwi wahadłowych, stanowiących wyjście ewakuacyjne z pomieszczenia oraz drodze ewakuacyjnej, powinna wynosić co najmniej dla drzwi jednoskrzydłowych – 0,9m, a dla drzwi dwuskrzydłowych – 0,6m, przy czym oba skrzydła drzwi dwuskrzydłowych muszą mieć tą samą szerokość;
- zabrania się stosowania do celów ewakuacji drzwi obrotowych i podnoszonych;
- bram i ścianach przesuwanych na drogach ewakuacyjnych powinny znajdować się drzwi otwierane ręcznie albo w bezpośrednim sąsiedztwie tych bram i ścian powinny być umieszczone i wyraźnie oznakowane drzwi przeznaczone do celów ewakuacji;
- drzwi, bramy i inne zamknięcia otworów o wymaganej klasie ogniowej lub dymoszczelności powinny być zaopatrzone w urządzenia, zapewniające samoczynne zamykanie otworu w razie pożaru, przy czym należy też zapewnić możliwość ręcznego otwierania drzwi służących do ewakuacji;
- drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne z pomieszczenia, w którym może przebywać jednocześnie więcej niż 300 osób, oraz drzwi na drodze ewakuacyjnej z tego pomieszczenia, powinny być wyposażone w urządzenia przeciwpaniczne,
- skrzydła drzwi, stanowiących wyjście na drogą ewakuacyjną, nie mogą po ich całkowitym otwarciu, zmniejszać wymaganej szerokości tej drogi;
- wyjście z klatki schodowej na strych lub poddasze powinny być zamykane drzwiami lub klapą wyjściową o klasie odporności ogniowej co najmniej:
- w budynkach niskich – EJ 15,
- w budynkach średniowysokich i wyższych – EJ 30.
W zakresie wymagań przeciwpożarowych dla garaży, rozporządzenie zawiera stwierdzenie, że połączenie garażu z budynkiem wymaga zastosowania przedsionka przeciwpożarowego zamykanego drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EJ 30, przy czym nie dotyczy to budynków mieszkalnych jednorodzinnych i rekreacji indywidualnej.
5. WYMAGANIA WYNIKAJĄCE Z DZIAŁU VII – BEZPIECZEŃSTWO UŻYTKOWANIA
Jest to kolejny dział odnoszący się bezpośrednio do jednego z tzw. „wymagań podstawowych” określonych w Dyrektywie 89/106/EWG oraz w Prawie budowlanym. Ujęto w nim następujące wymogi dotyczące okien, drzwi i bram:
- wejścia do budynku o wysokości powyżej dwóch kondygnacji nadziemnych, mającego pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi, należy ochraniać daszkiem lub podcieniem ochronnym o szerokości większej co najmniej o 1m od szerokości drzwi oraz wysięgu lub głębokości nie mniejszej niż 1m w budynkach niskich i 1,5m w budynkach wysokich;
- skrzydła drzwiowe i okienne oraz kraty, okiennice lub inne osłony, w pozycji zamkniętej lub otwartej, nie mogą zawężać szerokości użytkowej chodnika usytuowanego bezpośrednio przy ścianie zewnętrznej budynku, w której się znajdują;
- skrzydła drzwiowe, wykonane z przezroczystych tafli, powinny być oznakowane w sposób widoczny i wykonane z materiału zapewniającego bezpieczeństwo użytkowników w przypadku stłuczenia;
- okna w budynku powyżej drugiej kondygnacji nadziemnej, a także okna na niższych kondygnacjach, wychodzące na chodniki lub inne przejścia dla pieszych, powinny mieć skrzydła otwierane do wewnątrz,
- dopuszcza się stosowanie okien otwieranych na zewnątrz, o poziomej osi obrotu i maksymalnym wychyleniu skrzydła do 0,6m, mierząc od lica ściany zewnętrznej, pod warunkiem zastosowania w nich szyb zapewniających bezpieczeństwo użytkowania oraz umożliwienia ich mycia, konserwacji i naprawy od zewnątrz pomieszczeń lub z urządzeń technicznych instalowanych na zewnątrz budynku ( nie dotyczy budynków wpisanych do rejestru zabytków );
- okna w budynku wysokościowym, na kondygnacjach położonych powyżej 55 m nad terenem, powinny mieć zabezpieczenia umożliwiające ich otwarcie tylko przez osoby mające upoważnienia właściciela lub zarządu budynku;
- okna w pomieszczeniach przewidzianych do korzystania przez osoby niepełnosprawne powinny mieć urządzenia przeznaczone do ich otwierania, usytuowane nie wyżej niż 1,2 m nad poziomem podłogi;
- przeszklenia okien połaciowych, których jest usytuowana na wysokości ponad 3 m nad poziomem podłogi, świetlików oraz dachów w budynkach użyteczności publicznej i zakładów pracy, powinno być wykonane ze szkła lub innego materiału
o podwyższonej wytrzymałości na uderzenia; - jako wyjście z klatki schodowej na dach należy stosować drzwi o szerokość 0,8 m i wysokości co najmniej 1,9 m.
Jako podsumowanie wszystkich wymagań wymiarowych zawartych
w omawianym rozporządzeniu i dotyczących drzwi autor opracował tabelę 2 zawierającą minimalne wymiary drzwi w świetle ościeżnicy.
Tabela 2
L.p. |
Wymóg wg |
Rodzaj drzwi budynków i pomieszczeń |
Minimalny wymiar w świetle ościeżnicy |
|
Szerokość w mm |
Wysokość w mm |
|||
1. |
§62.1 |
Drzwi wejściowe do budynków, mieszkań i pomieszczeń ogólnodostępnych
|
900 |
2000 |
2. |
§75.1 |
Drzwi do pomieszczenia przeznaczonego na stały pobyt ludzi oraz do pomieszczenia kuchennego
|
800 |
2000 |
3. |
§75.2 |
Drzwi wewnętrzne w budynkach użyteczności publicznej
|
900 |
2000 |
4. |
§79.1 |
Drzwi do łazienki, umywalni i wydzielonego ustępu
|
800 |
2000 |
5. |
§85.2 |
Drzwi wejściowe do ustępów ogólnodostępnych
|
900 |
nie określono |
Drzwi wewnętrzne i drzwi do kabin ustępowych
|
800 |
nie określono |
||
6. |
§97.2 |
Drzwi w pomieszczeniach technicznych i gospodarczych
|
nie określono |
1900 |
7. |
§129.3 |
Drzwi do komór wsypowych
|
800 |
nie określono |
8. |
§239.1 §239.6 |
Drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne z pomieszczenia
|
wg szczegółowego zapisu |
2000 |
9. |
§239.4 §239.6 |
Drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne z budynku
|
wg szczegółowego zapisu |
2000 |
10. |
§308.3 |
Drzwi wyjściowe z klatki schodowej na dach
|
800 |
1900 |
6. WYMAGANIA WYNIKAJĄCE Z DZIAŁU IX I X
W zakresie ochrony przed hałasem, „warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich otoczenie” formułują w odniesieniu m.in. do okien i drzwi tylko jedno wymaganie, a mianowicie:
w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej przegrody zewnętrzne i wewnętrzne , a także elementy budowlane powinny mieć izolacyjność akustyczną od dźwięków powietrznych dla: ścian zewnętrznych, stropodachów, ścian wewnętrznych, okien w przegrodach zewnętrznych, drzwi i okien wewnętrznych, przy czym poziom hałasu przenikającego do tych budynków nie może przekraczać wartości dopuszczalnych określonych w Polskich Normach.
Wykaz Polskich Norm przywołanych w omawianym rozporządzeniu stanowi załącznik nr 1, a jedną z norm dotyczących izolacyjności jest PN-B-02151-3:1999 „Akustyka budowlana, ochrona przed hałasem w budynkach. Izolacyjność akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna elementów budowlanych, wymagania”.
W odniesieniu do oszczędności energii i izolacyjności cieplnej rozporządzenie określa tylko w ogólny sposób, iż przegrody budowlane, a do takich zalicza się także okna, drzwi i bramy, powinny odpowiadać wymaganiom izolacyjności cieplnej określonym w załączniku nr 2. W załączniku tym umieszczone są tabele, oznaczone w niniejszej publikacji jako nr 3, 4 i 5, które określają maksymalne wartości współczynnika przenikania ciepła U k okien, drzwi balkonowych i zewnętrznych instalowanych w budynkach mieszkalnych i zamieszkania zbiorowego, użyteczności publicznej oraz produkcyjnych.
Tabela 3 - Budynek mieszkalny i zamieszkania zbiorowego
Lp. |
Okna, drzwi balkonowe i drzwi zewnętrzne |
U k(max) [W/(m²·K)] |
1 |
2 |
3 |
Okna (z wyjątkiem połaciowych), drzwi balkonowe
|
2,6 2,0
|
|
Okna połaciowe (bez względu na strefę klimatyczną) w pomieszczeniach o t j ³ 16°C |
2,0 |
|
Okna w ścianach oddzielających pomieszczenia ogrzewane od nie ogrzewanych |
4,0 |
|
Okna pomieszczeń piwnicznych i poddaszy nieogrzewanych oraz nad klatkami schodowymi nieogrzewanych |
bez wymagań |
|
Drzwi zewnętrzne wejściowe |
2,6 |
|
t j – Temperatura obliczeniowa w pomieszczeniu zgodnie z §134 ust.2 rozporządzenia
|
||
Tabela 4 - Budynek użyteczności publicznej
Lp. |
Okna, drzwi balkonowe, świetliki i drzwi zewnętrzne |
U k(max) [W/(m²·K)] |
1 |
2 |
3 |
Okna (z wyjątkiem połaciowych), drzwi balkonowe a) przy t j > 16°C b) przy 8°C < t j £ 16°C
|
2,3 2,6 bez wymagań
|
|
Okna połaciowe i świetliki |
2,0 |
|
Okna i drzwi balkonowe w pomieszczeniach |
2,3 |
|
Okna pomieszczeń piwnicznych i poddaszy nieogrzewanych oraz świetliki nad klatkami schodowymi nieogrzewanych |
bez wymagań |
|
Drzwi zewnętrzne wejściowe do budynków |
2,6 |
|
t j – Temperatura obliczeniowa w pomieszczeniu zgodnie z §134 ust.2 rozporządzenia
|
||
Tabela 5 - Budynek produkcyjny
Lp. |
Okna, świetliki, drzwi i wrota |
U k(max) [W/(m²·K)] |
1 |
2 |
3 |
Okna (i świetliki w przegrodach zewnętrznych: a) przy t j > 16°C b) przy 8°C < t j £ 16°C c) przy t j £ 8°C
|
2,6 4,0 bez wymagań
|
|
Drzwi i wrota w przegrodach zewnętrznych: a) przy t j > 16°C b) przy 8°C < t j £ 16°C c) przy t j < 8°C
|
1,4 3,0 bez wymagań |
|
t j – Temperatura obliczeniowa w pomieszczeniu zgodnie z §134 ust.2 rozporządzenia lub określana indywidualnie w projekcie technologicznym
|
||
Literatura:
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia
12 kwietnia 2002 roku + zmiany z 2003 i 2004 roku; - Warunki techniczne dla budynków i ich usytuowania 2004 z komentarzem i rysunkami Władysława Korzeniowskiego.
inż. Zbigniew Czajka
COBR „Metalplast” Poznań
