Motaż drzwi wejściowych i bram garażowych
Motaż drzwi wejściowych i bram garażowych

Drzwi wejściowe służą do komunikacji oraz ochrony przed nieuprawnionym wejściem i niekorzystnym wpływem zewnętrznych warunków atmosferycznych, natomiast bramy garażowe powinny zapewniać bezpieczny dostęp dla pojazdów wraz z towarzyszącymi lub kierującymi nimi osobami. Zadania te są realizowane poprzez stosowne otwieranie i zamykanie otworów budowlanych, znajdujących się w budynkach mieszkalnych jedno- i wielorodzinnych, zamieszkania zbiorowego lub użyteczności publicznej. Prawidłowy montaż drzwi wejściowych oraz bram garażowych ma bardzo istotny wpływ na właściwe funkcjonowanie i użytkowanie tych wyrobów.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE MONTAŻU

Jak już powyżej wspomniano, bardzo istotnym elementem właściwego funkcjonowania i użytkowania drzwi wejściowych oraz bram garażowych jest ich montaż, zwany także instalowaniem. Powinien on być realizowany zgodnie z instrukcją opracowaną przez producenta i dostarczoną wraz z wyrobem. W instrukcjach powinny być zawarte co najmniej wymagania wynikające ze stosownych norm wyrobu.
Dodać jeszcze należy, że montaż powinien również zapewniać jak największą szczelność połączenia drzwi wejściowych lub bramy garażowej z ościeżem. Najlepsze rezultaty uzyskuje się w przypadku zastosowania trzech warstw uszczelnienia:

  • zewnętrznej – paroprzepuszczalnej, z zachowaniem wodo- i wiatroszczelności,
  • środkowej – termicznej i akustycznej,
  • wewnętrznej – paroszczelnej.

Stosować należy zasadę, iż uszczelnienie wewnętrzne powinno być szczelniejsze od zewnętrznego, aby umożliwić odparowanie ewentualnej wilgoci ze środkowej warstwy uszczelnienia na zewnątrz.
Normy odnoszące się do drzwi wejściowych.
Podstawową normą dotyczącą drzwi zewnętrznych (a takimi są głównie drzwi wejściowe) jest norma PN-EN 14351-1:2006+A1:2010 Norma wyrobu, właściwości eksploatacyjne – Część 1: Okna i drzwi zewnętrzne bez właściwości dotyczących odporności ogniowej i/lub dymoszczelności. Znajduje się w niej pkt. 6 „Dostawa, instalowanie, konserwacja i nadzór”, w którym zawarto wymaganie, iż producent powinien zapewnić informacje obejmujące wymagania montażowe i technikę montażu na budowie, ale tylko wtedy, gdy nie jest odpowiedzialny za instalowanie wyrobu.
Innym dokumentem normalizacyjnym zawierającym wymagania montażowe dla drzwi jest norma  PN-EN 1627:2012 Drzwi, okna, ściany osłonowe, kraty i żaluzje – Odporność na włamanie – Wymagania i klasyfikacja, zawierająca załącznik A „Zalecenia dotyczące treści instrukcji instalowania wydanej przez producenta”. Ponieważ odporność na włamanie jest także w dużym stopniu zależna od sposobu zamocowania w otworze ściany drzwi, to instrukcja powinna zawierać stosowne informacje z tego zakresu. Są to m.in.:

  • typowe szczegóły otworu budowlanego, w którym drzwi mają zostać zainstalowane,
  • szczegóły dotyczące punktów mocowania oraz dokładny opis elementów mocujących,
  • szczegółowe dane dotyczące punktów wymagających bardzo sztywnego mocowania, np. w pobliżu zamków i zawias,
  • istotne parametry z zakresu ściskania uszczelnienia we wnęce między ścianą a ościeżnicą,
  • szczegóły dotyczące szczelin, które powinny być utrzymane między częściami ruchomymi a stałymi,
  • dokładny opis stanu zamknięcia i/lub warunków, w których są spełnione wymagania odpowiadające deklarowanej klasie odporności.

Normy odnoszące się do bram garażowych.
Podstawowym dokumentem normalizacyjnym z zakresu bram jest norma PN-EN 13241-1+A1:2012 Bramy – Norma wyrobu – Część 1: Wyroby bez właściwości dotyczących odporności ogniowej lub dymoszczelności. W stosownym punkcie zapisano w niej, że producent powinien dostarczyć odpowiednie instrukcje zapewniające m.in. właściwy montaż, instalowanie i demontaż w bezpieczny sposób, zgodnie z wymaganiami normy PN-EN 12635:2004 Bramy – Instalowanie i użytkowanie.
Norma ta zawiera stwierdzenie, iż w instrukcji należy podać informację, że brama lub jej elementy składowe powinny być instalowane zgodnie z instrukcją dostarczoną przez producenta. Ponadto dokument ten powinien określać poziom kompetencji w odniesieniu do stopnia złożoności bramy. W tym celu obowiązkiem  producenta jest wyraźne oświadczenie, kiedy dana procedura może być właściwie spełniona przez nieprofesjonalistów.
Zgodnie z normą PN-EN 12635:2004, instrukcja instalowania powinna zawierać:
 - krok po kroku, wskazówki dotyczące prawidłowej sekwencji  działań w  celu  uzyskania  właściwej i 
   bezpiecznej instalacji,
 - diagramy, rysunki itp., tam gdzie są one niezbędne do zapewnienia zrozumiałości instrukcji,
 - porady co do potrzeby użycia  jakichkolwiek  specjalnych  narzędzi lub  specjalnego  sprzętu,  który 
   może być wymagany do prawidłowego i bezpiecznego instalowania.
Instrukcja dostarczana wraz z wyrobem powinna być odpowiednia dla danego określonego indywidualnego wyrobu. W przypadku gdy instrukcja dotyczy wielu wyrobów lub opcji, poszczególne detale powinny być możliwe do jednoznacznego zidentyfikowania przez instalatora, celem zapobieżenia błędom w procesie instalowania.
W dokumentacji przeznaczonej dla nieprofesjonalnego instalatora i użytkownika należy:

  • używać jak najmniej terminów technicznych,
  • podać szczegółowe informacje odnoszące się do właściwości konstrukcji wsporczej,
  • podać szczegóły dotyczące mocowania i zabezpieczania zespołu bramowego,
  • podać ostrzeżenia w zakresie środków ostrożności, niezbędnych do stosowania przy wierceniu otworów do zamocowań,
  • informować o znaczeniu, jakie ma niedopuszczalność odstępstw w odniesieniu do elementów mocujących.

Ponadto instrukcja instalowania powinna zawierać wymaganie, aby po zakończeniu instalowania brama została zaopatrzona w tabliczkę znamionową, zgodną z postanowieniami normy wyrobu PN-EN 13241-1+A1:2012.
 

Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki.
Problematyka montażu budowlanych elementów otworowych w postaci okien, ale należy to odnosić także do pozostałych wyrobów jak drzwi wejściowe i bramy garażowe, jest w sposób pośredni zawarta w obligatoryjnie obowiązującym rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowania (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późniejszymi zmianami). W załączniku określającym wymagania w zakresie izolacyjności cieplnej jest punkt 2.3.1., w którym stwierdza się m.in. – w budynku mieszkalnym, zamieszkania zbiorowego, użyteczności publicznej i produkcyjnym, przegrody zewnętrzne, złącza między przegrodami itp. oraz połączenia okien z ościeżami należy projektować i wykonywać pod kątem osiągnięcia ich całkowitej szczelności na przenikanie powietrza.

OGÓLNE  ZASADY MONTAŻU WYROBÓW OTWOROWYCH

Osadzanie i zamocowanie, zwane montażem lub instalowaniem wyrobów otworowych, w tym drzwi wejściowych i bram garażowych w ścianach, powinno być tak przeprowadzone, aby nawet podczas bardzo intensywnego działania wiatru albo w wyniku gwałtownego zamknięcia skrzydła, nie nastąpiło nawet minimalne ich przemieszczenie. Szczególnie ważnym zagadnieniem jest także właściwe uszczelnienie, zapobiegające przeciekaniu deszczu oraz przenikaniu powietrza, szczególnie w okolicach połączeń wyrobu z ościeżem. Drzwi wejściowe, a także bramę garażową należy tak usytuować w otworze ściennym, aby w maksymalny sposób wyeliminować możliwość powstawania mostków termicznych, skutkujących  skraplaniem się pary wodnej na wewnętrznej stronie ościeżnicy lub powierzchni ościeża.
Istotną zasadą jest właściwe zamocowanie drzwi wejściowych oraz bramy garażowej, aby przewidywane obciążenia zewnętrzne, będące wynikiem:
 - ruchów budynku i konstrukcji wyrobu otworowego,
 - temperatury zewnętrznej i wewnętrznej oraz warunków atmosferycznych,
 - ciężaru własnego drzwi lub bramy
były przenoszone za pośrednictwem odpowiednio dobranych kotew lub łączników na konstrukcję budynku, a funkcjonalność wyrobu otworowego dotycząca płynnego ruchu skrzydła związanego z otwieraniem i zamykaniem była zachowana.
Wbudowanie drzwi wejściowych i bram garażowych powinno odbywać się dopiero po zakończeniu większości robót mokrych, szczególnie w zakresie tynków i posadzek. Osadzanie tych wyrobów przed zakończeniem robót mokrych jest możliwe tylko przy zapewnieniu stworzenia odpowiednich warunków cieplno-wilgotnościowych w pomieszczeniach. Jest to szczególnie ważne przy wbudowywaniu drzwi i bram drewnianych.
Przed przystąpieniem do montażu drwi wejściowych i bram garażowych należy sprawdzić co najmniej:

  • wymiary otworów w ścianie i porównać z wymiarami drzwi lub bramy podanymi w dokumentacji budynku,
  • rodzaj ościeża (z węgarkiem lub bez węgarka),
  • płaskość i pionowość ścian,
  • stan wykończenia ościeży otworów, szczególnie w przypadku wbudowywania po wykonaniu tynków.

Ważną sprawą jest również odbiór robót, szczególnie tzw. zanikających, czyli niewidocznych po zamontowaniu drzwi lub bramy i wykonaniu robót wykończeniowych. Dlatego też w trakcie ich ustawiania i mocowania w ościeżu należy sprawdzić prawidłowość podparcia progu ościeżnicy oraz zamocowania mechanicznego na całym jej obwodzie (z zachowaniem odstępów między łącznikami mechanicznymi), wykonanie izolacji termicznej szczeliny pomiędzy drzwiami i bramą a ościeżem itp.
W końcowym odbiorze robót, po wbudowaniu drzwi wejściowych lub bramy garażowej, sprawdzeniu powinny podlegać co najmniej następujące parametry i funkcje:
 - odchylenie od pionu i poziomu, przy czym przyjmuje się, że przy długości elementu do 3000 mm nie 
   powinno przekraczać 1,5 mm/m,
 - różnicę długości przekątnych ościeżnicy i skrzydeł, i w tym przypadku przyjmuje się, że nie powinna 
   być większa niż 2 mm – przy długości elementu do 2000 mm, oraz 3 mm – przy dłuższym elemencie,
 - otwieranie i zamykanie skrzydeł powinno odbywać się bez zahamowań,
 - otwarte skrzydło nie powinno pod własnym ciężarem zamykać się lub otwierać się,
 - zamknięte skrzydło powinno przylegać równomiernie do ościeżnicy, zapewniając szczelność między
   tymi elementami.
Z problematyką montażu nierozerwalnie jest związane zagadnienie realizujących te czynności osób tj. instalatorów (montażystów). W normie PN-EN 12635:2004 zawarto następujące definicje:

  • profesjonalny instalator – kompetentna osoba lub jednostka, oferująca stronom trzecim usługi w zakresie instalowania bram, łącznie z ich ulepszeniem,
  • osoba kompetentna – osoba odpowiednio wyszkolona, kwalifikacjach wynikających z wiedzy i praktycznego doświadczenia, zaopatrzona w niezbędne instrukcje, umożliwiające prawidłowe i bezpieczne prowadzenie wymaganego instalowania.

W załączniku do tej normy przedstawiono następujące zalecenia, które profesjonalni instalatorzy bram (można to odnieść także do drzwi) powinni uwzględniać:
 - angażowanie odpowiednio przeszkolonych instalatorów,
 - angażowanie  częściowo  przeszkolonego  personelu  tylko  w roli  pomocników  pracujących  pod 
   nadzorem instalatora,
 - umożliwienie instalatorom szkolenia niezbędnego do zapewnienia im odpowiednich umiejętności i 
   udostępnienia im wiedzy o wyrobie, w celu wykonania należytej instalacji,
 - aktualizowanie umiejętności i wiedzy w miarę występowania nowych technik i rozwoju wyrobu,
 - zapewnienie, aby wszystkie niezbędne instrukcje były dostarczone instalatorowi.
Ponadto podano, że jednostka instalująca powinna w swoich instrukcjach przekazywanych instalatorom zawrzeć wszystkie niezbędne szczegóły techniczne, jak np.:
 - materiały budowlane stosowane w konstrukcji otworów, w których brama będzie instalowana,
 - rodzaje zamocowań, które powinny być użyte,
 - umiejscowienie zamocowań do konstrukcji wsporczej.


PRZYKŁADOWE INSTRUKCJE MONTAŻU

MONTAŻ DRZWI WEJŚCIOWYCH

Instrukcja montażu drzwi stalowych.
Jeden z czołowych polskich producentów drzwi stalowych, firma KMT, zamieszcza w swoich materiałach informacyjnych wytyczne ich montażu. Najistotniejsze z tych postanowień przedstawiono poniżej.
1. Ogólne zalecenia.
Drzwi powinno się transportować i przechowywać w pozycji pionowej, ustawiając je na dolnej krawędzi. Przed przystąpieniem do montażu należy sprawdzić, czy kierunek otwierania, kolor oraz wykonanie jest zgodne z zamówieniem, a także, czy nie występują mechaniczne uszkodzenia. W przypadku stwierdzenia jakiegokolwiek odchylenia, nie należy przystępować do montażu.
W instrukcji podkreśla się, aby montażu drzwi dokonywały grupy monterskie posiadające dostateczne doświadczenie w tego rodzaju pracach. Ponadto grupa powinna być wyposażona w potrzebne narzędzia i materiały, w tym w rozpórki regulowane, poziomicę, młotek gumowy, miarę zwijaną, wiertarkę, a także beton B 15 itp.
Przygotowane do montażu otwory w ścianie powinny być dostosowane do szerokości i wysokości zewnętrznej ościeżnicy, a luz na stronę powinien wynosić około 5 mm. Struktura wykonanej z betonu, cegły lub suporexu (betonu komórkowego) ściany, w której mają być osadzone drzwi, powinna charakteryzować się jednorodnością.
2. Montaż ościeżnicy.
W pierwszej kolejności należy skręcić ościeżnicę tj. nadproże i listwę progową z jej stojakami bocznymi. Następnie dokonuje się ponownego sprawdzenia, czy ościeżnica i skrzydło drzwi mają właściwy kierunek otwierania, odpowiedni rozmiar i jakość wykonania.
Właściwy montaż rozpocząć należy od usytuowania ościeżnicy w przygotowany w ścianie otwór. Po poprawnym ustawieniu oraz sprawdzeniu pionu stojaków bocznych oraz poziomu nadproża, należy ościeżnicę unieruchomić klinami w czterech narożach. Kolejną czynnością jest wywiercenie otworów pod kotwy montażowe oraz osadzenie i przykręcenie ościeżnicy. Ponownie należy sprawdzić poprawność ustawienia ościeżnicy, a następnie przykręcić zawiasy, przy czym w instrukcji podany jest szczegółowy opis tych czynności.
3. Montaż skrzydła.
W zainstalowaną już ościeżnicę należy zawiesić skrzydło i sprawdzić poprawność jego działania, a następnie równą odległość pomiędzy tymi elementami drzwi. Pozostawione w pozycji otwarcia skrzydło drzwiowe, w dowolnym miejscu w zakresie kąta od 0° do 90°, nie powinno samoczynnie zmieniać swego położenia. W razie potrzeby należy poluzować kotwy montażowe i właściwie ustawić ościeżnicę poprzez podklinowanie.
W przypadku nieprawidłowego przylegania skrzydła do ościeżnicy należy dokonać korekty jego położenia, dokonując wkręcenia lub wykręcenia zawias w skrzydle, a także wysunięcia albo wsunięcia zawias w ościeżnicę.
4. Prace wykończeniowe.
Na wysokości zawiasów i otworów zaczepowych zamka należy usytuować rozpórki regulowane.
Jeżeli wszystkie szczeliny są równe, a skrzydło funkcjonuje w poprawny sposób, to należy dokonać zabezpieczenia krawędzi ościeżnicy przed zanieczyszczeniami związanymi z wypełnianiem przestrzeni pomiędzy ościeżem a ościeżnicą. Po tych czynnościach należy wypełnić betonem ościeżnicę oraz szczeliny stosowną pianką, zwracając uwagę na niedopuszczenie do powstawania pustych przestrzeni. Po związaniu betonu i pianki montażowej powinno się oczyścić ościeżnicę.
Po zakończeniu tych prac przykręca się próg wykonany ze stali nierdzewnej, wciska stosowne uszczelki i ostatecznie reguluje zawiasy. W przypadku niedomykania się skrzydła drzwi, należy dopiłować otwory zaczepowe, znajdujące się w ościeżnicy.
Dalej w instrukcji podany jest szczegółowy opis montażu wkładki bębenkowej i pozostałych okuć oraz zasady konserwacji i czyszczenia.
 

Instrukcja montażu drzwi drewnianych.
Producent drzwi drewnianych, firma Stolpaw, przedstawia w swoich materiałach informacyjnych zasady prawidłowego montażu ich wyrobów. Obejmują one w pierwszej kolejności czynności wstępne, do których zaliczono skontrolowanie stanu drzwi wraz z okuciami. Dalej należy sprawdzić  przygotowany otwór w ścianie, którego wymiary w pionie i poziomie powinny być większe od drzwi od 20 do 40 mm. Sam montaż drzwi powinien odbywać się według poniżej podanych zasad.
1. Ustawienie ościeżnicy.
Po wyjęciu skrzydła, ościeżnicę należy ustawić w otworze oraz unieruchomić, zwracając uwagę na zachowanie pionów i poziomów, a także kątów prostych pomiędzy poszczególnymi elementami. Następnie należy unieruchomić ościeżnicę za pomocą klinów górnych i z kolei bocznych wraz z rozpórkami. Wszystkie zastosowane kliny nie mogą w żadnym przypadku stanowić trwałego elementu mocującego, dlatego po utwardzeniu pianki montażowej należy je usunąć. Po zaklinowaniu zakłada się skrzydło oraz reguluje szczelinę pomiędzy nim a ościeżnicą, która powinna wynosić od 3 do 4 mm. Równocześnie sprawdzeniu podlega przylegania skrzydła do ościeżnicy, funkcjonowanie zamka oraz luz wrębowy.
2. Zamocowanie ościeżnicy.
Ościeżnicę należy przytwierdzić do ościeża ściany przy pomocy minimum sześciu kołków (łączników) rozporowych lub kotew montażowych – po trzy na każdą stronę, sytuowanych około 300 mm od góry i od dołu, oraz po jednej na środku. Szczeliny pomiędzy murem a ościeżnicą wypełnia się pianką montażową. Po jej utwardzeniu, co zwykle trwa około 24 godziny, usuwa się nadmiar pianki oraz wyjmuje kliny boczne i górne, stabilizujące osadzenie ościeżnicy w otworze. Miejsce po usuniętych klinach należy uzupełnić pianką. W przypadku użycia kotew montażowych, powinno się na czas utwardzania pianki dodatkowo zastosować rozpórkę, która zapobiega możliwości odkształcenia się ościeżnicy.
3. Czynności końcowe.
Do tych czynności należy ewentualna regulacja ustawienia skrzydła poprzez odpowiednie wkręcenie lub wykręcenie trzech śrub regulujących, znajdujących się w każdym zawiasie. Następnie dokonuje się montażu wkładek bębenkowych zamka, klamek i innych wymaganych okuć.
W instrukcji zwraca się szczególną uwagę, aby używać tylko niezbędnych ilości pianki do uszczelnienia. Po jej stwardnieniu można przystąpić do wykonania wykończających prac tynkarskich.

MONTAŻ BRAM GARAŻOWYCH
 

Instrukcja montażu bram garażowych domowych
Najczęściej w tego typu garażach są instalowane bramy uchylne lub segmentowe, więc przedstawiona technologia montażu odnosić się będzie do takich rozwiązań konstrukcyjnych.
Producenci bram garażowych w swoich instrukcjach zalecają, aby  montaż tych wyrobów był realizowany przez autoryzowane ekipy. Również ekipa ta powinna przywieść bramę na miejsce jej montażu.
Przed rozpoczęciem procesu montażu należy sprawdzić kompletność bramy oraz zgodność jej wymiarów z zamówieniem, a także  przygotowanym do  zainstalowania otworem .
W pierwszej kolejności montuje się ościeżnicę i wstawia w otwór wjazdowy garażu. Bardzo istotna jest odpowiednia korekta jej ustawienia, aby zachować właściwy pion i poziom. Następnie ten element bramy jest klinowany w narożnikach oraz zaznacza się miejsca wiercenia otworów do osadzenia kątowników montażowych. Kątowniki połączą prowadnice pionowe (stanowiące pionowe elementy ościeżnicy) ze ścianą. Ponownie należy skorygować ustawienie ościeżnicy, gdyż do prawidłowego funkcjonowania bramy bardzo istotne jest dokładne wypoziomowanie prowadnic. Po tych czynnościach przykręca się  ościeżnicę do muru i wypełnia szczelinę pomiędzy nią a murem pianką montażową lub uszczelniaczem silikonowym albo polimerowym. Zwrócić należy uwagę, aby nie dopuścić do odkształcenia się kształtowników ościeżnicy podczas ich dokręcania.
Elementy mocujące powinny być dobrane do rodzaju ściany, więc do murów z pełnej cegły lub z betonu należy stosować typowe łączniki (kołki) rozporowe, a w ścianach z pustaków lub betonu komórkowego niezbędne są łączniki specjalnie do nich przeznaczone. Prowadnice pionowe mocuje się do ścian za pośrednictwem kątowników montażowych co najmniej w czterech punktach. Dolne kątowniki powinno przykręcić się nie niżej niż 300 mm od posadzki, a górne nie bliżej niż 200 mm od nadproża.
Następnie należy przykręcić do sufitu prowadnice podsufitowe, które występują w bramach segmentowych i niektórych typach bram uchylnych. Elementy te mocuje się w dwóch punktach na suficie, a jeżeli garaż jest wąski – także do ścian (również w dwóch punktach). Prowadnice podsufitowe powinny być zamontowane w sposób maksymalnie prostopadły do ściany, której jest otwór bramowy, a także w odniesieniu do poziomu.
Po wykonaniu powyższych prac możliwy jest montaż skrzydeł. W przypadku bram uchylnych, których skrzydło jest przeważnie dostarczane w stanie zmontowanym w jedną całość z ramą wraz z przymocowanymi rolkami, montaż polega na usytuowaniu skrzydła w prowadnicach. Przy bramach segmentowych, należy w pierwszej kolejności składać segmenty skrzydła, zaczynając od dolnego, następnie wkładać w prowadnice i łączyć zawiasami. Następnym etapem jest przymocowanie rolek do uchwytów przykręconych do zawiasów poszczególnych segmentów skrzydła.
Dalsze prace montażowe polegają na sprawdzeniu prawidłowości przesuwania się skrzydła w prowadnicach i eliminacji ewentualnie występujących otarć. Ponadto należy wyregulować sprężyny zainstalowane w celu wspomagania ruchu skrzydeł w taki sposób, aby  podnosiły się przy użyciu niewielkiej siły, ale nie opadały samoczynnie. Po tych pracach należy jeszcze skontrolować, czy brama zamyka się do końca oraz czy na jej obwodzie nie powstają żadne szczeliny.
Końcowym etapem montażu bram jest zainstalowanie jej wyposażenia w postaci klamek, rygli antywłamaniowych, mechanicznego mechanizmu napędowego, urządzeń zabezpieczających (np. fotokomórki) itp. 
Ponadto zgodnie z wymaganiami normy PN-EN 12635:2004, po zakończeniu instalowania należy bramę zaopatrzyć w tabliczkę znamionową, zawierającą m.in.: dane producenta, typ bramy, numer serii/jednoznaczny numer bramy, rok produkcji, prawne oznakowanie.
 

Instrukcja montażu bram garaży zbiorczych.
Bramy do garaży zbiorczych, szczególnie usytuowanych w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i zamieszkania zbiorowego, powinny charakteryzować się bezpiecznym, niezawodnym, a przede wszystkim cichym działaniem. Istotnym więc problemem jest przeprowadzenie właściwego, ściśle zgodnego z zaleceniami producenta montażu. Technologia montażu jest w dużym zakresie podobna do już przedstawionych w powyższych zapisach.
 Ważną sprawą jest sprawdzenie typu dostarczonej bramy, czy jest to rozwiązanie przeznaczone do garaży zbiorczych, których konstrukcja oraz napęd pozwalają na kilkadziesiąt otwarć i zamknięć dziennie.                                                                        Dodatkowo w bramach garaży zbiorczych występuje zazwyczaj odrębna konstrukcja wsporczo-montażowa, która eliminuje możliwość generowania przez działanie bramy zbyt wysokiego hałasu. Konstrukcja ta jest montowana w ościeżu otworu wjazdowego garażu w pierwszej kolejności.
Innym bardzo ważnym elementem jest konieczność stosowania gumowych podkładek oraz skutecznej dylatacji.  W bramach garaży zbiorczych należy także bardzo dokładnie spasować rolki jezdne (które powinny być osadzone na łożyskach tocznych) z prowadnicami.

 

inż. Zbigniew Czajka

kwartalnik OKNO 4/2015

Literatura                                                                                                                  

Normy: PN-EN 1627:2012, PN-EN 12635:2004,
PN-EN 13241-1+A1:2012, PN-EN 14351-1:2006+A1:2010
Materiały informacyjne firm: KMT, Stolpaw, Hörmann