Zaprojektowanie i wykonanie ogrodu zimowego wymaga fachowego wsparcia. Już we wstępnej fazie projektowania potrzebna jest specjalistyczna wiedza inżynierska z zakresu znajomości konstrukcji, budownictwa i dostępności nowoczesnych technologii oraz doświadczenie w projektowaniu trójwymiarowym. Niezbędny jest także projekt konstrukcji, który pozwoli ocenić przyszłą funkcjonalność oranżerii, uniknąć niespodzianek już na etapie wykonawczym oraz umożliwić wycenę obiektu.
Po skończeniu procesu projektowego i udzieleniu przez Wydział Architektury w Urzędzie Gminy lub Miasta zgody na budowę, można przystąpić do wykonania elementów oraz do montażu gotowej konstrukcji.
Najpierw producent
Wykonanie konstrukcji odbywa się zazwyczaj u producenta ogrodów zimowych – polega na pocięciu profili aluminiowych zgodnie z dokumentacją warsztatową oraz właściwym ich oznakowaniu. Pozwala to na późniejszy szybki montaż na budowie. Po dobraniu właściwych łączników do zmontowania całej konstrukcji, transportuje się materiał na plac budowy.
Grunt to mocny fundament
Zanim jednak przystąpimy do montażu, należy wykonać fundament gwarantujący oparcie dla przyszłego ogrodu zimowego.
Radosław Klepko, Product Manager z firmy Reynaers Polska, tłumaczy: “Ten proces jest bardzo istotny, ponieważ błędy popełnione na etapie wykonywania fundamentu będą skutkować przemarzaniem lub przeciekaniem konstrukcji w dolnych partiach obiektu. Jeżeli fundament będzie zbyt słaby a konstrukcja niezbyt stabilna, w najlepszym wypadku będzie to skutkować pękaniem szkła na dachu. W najgorszym scenariuszu może dojść do zawalenia obiektu”.
Ciepło i sucho
Gdy mamy już gotowy fundament, kolejnym etapem jest przygotowanie izolacji przeciwwodnych i izolacji termicznej w dolnych partiach ścian ogrodu zimowego. Do ich wykonania stosuje się przegrody z EPDM (tworzywo sztuczne odporne na warunki atmosferyczne) oraz izolację z wełny mineralnej lub styropianu.
Postawienie szkieletu ogrodu zimowego wymaga pracy kilku doświadczonych pracowników i w przypadku najprostszych konstrukcji trwa od 2 do 3 dni. Przy użyciu specjalistycznych urządzeń, często laserowych narzędzi pomiarowych, pozycjonuje się poszczególne profile i skręca, używając łączników stosowanych tylko do konstrukcji aluminiowych. Radosław Klepko ostrzega, że zastosowanie jakichkolwiek stalowych łączników nieprzystosowanych do łączenia z aluminium skutkuje powstawaniem ognisk korozji i osłabieniem połączenia.
Ciężki kawałek szkła
Gdy szkielet już stabilnie stoi, czyli został zamocowany do budynku i podłoża, można zabrać się za etap szklenia. Nie jest to proste, ponieważ o ile łatwo jest transportować szkło w pozycji pionowej (np. szkląc ściany ogrodu zimowego), o tyle trudno jest zastosować jakikolwiek transporter do szklenia dachu, a tafla szkła zespolonego może ważyć nawet powyżej 100 kg. Proces można uprościć, jeśli na dachu znajdują się poprzeczki umożliwiające stosowanie mniejszych formatek szkła.
Ozdobniki
Prawdopodobnie najłatwiejszą (choć nie znaczy łatwą) czynnością jest montaż obróbek aluminiowych i maskowań lub też montaż elementów ozdobnych. Trzeba jednak pamiętać, że tu też mogą zdarzyć się błędy wynikające z nierówności budynku domu i podłoża. Dlatego też obróbki z lakierowanej blachy są zazwyczaj wykonywane na samym końcu i domierzane po postawieniu i zamocowaniu konstrukcji ogrodu zimowego. Montaż instalacji elektrycznych zasilającej poszczególne urządzenia to już kosmetyka.
Więcej nt. konstrukcji ogrodów zimowych na stronie: www.ogrodyzimowe.com
