Nowe okno - drewniane czy z PCV? Odpowiedź należy do Ciebie...

Dodano: 26 luty 2008

Udzielenie prostej odpowiedzi na tak postawione pytanie w zasadzie nie jest możliwe. Ostatnie lata przyniosły bowiem rozwój zarówno technologii, jak i metod produkcji okien obu rodzajów. Modyfikacji uległy także surowce stosowane do ich wytwarzania. Okna drewniane są produktem o kilkusetletniej tradycji. Po prostu przyzwyczailiśmy się do nich. Drewno jest materiałem naturalnym i łatwo dostępnym.

Okna z tworzywa sztucznego były w latach osiemdziesiątych jedną z pierwszych „jaskółek” nowych, zachodnich technologii, wdrażanych w Polsce. Stały się w pewnym okresie symbolem nowoczesności w budownictwie. Jak grzyby po deszczu wyrastały wtedy wytwórnie okien z PCV. Także wielu producentów tradycyjnej stolarki okiennej rozszerzyło asortyment swoich produktów o okna z tworzyw sztucznych. Mimo wyrażanych przez niektórych obaw, produkcja okien drewnianych nie zaniknęła. Można nawet powiedzieć, że odradza się na nowo. Tyle że dzisiejsze okna drewniane w niewielkim stopniu przypominają te znane z przed lat.

Paradoksalnie pojawienie się szeroko dostępnych okien z profili wykonanych z PCV wymusiło na producentach okien drewnianych podjęcie starań zmierzających do podniesienia jakości wytwarzanych przez nich wyrobów. Upowszechniła się produkcja z zastosowaniem ramiaków z drewna klejonego. Pojawiły się okna wytwarzane z drewna gatunków egzotycznych. Producenci stolarki drewnianej wprowadzili nowoczesne metody impregnacji drewna i uzyskali poprawę parametrów w zakresie trwałości i własności użytkowych gotowych wyrobów. Na poprawę jakości wpłynęło także powszechne stosowanie produktów chemicznych, służących do uzyskania wzorcowej estetyki wyrobów drewnianych.

Obecnie stosuje się impregnaty zapobiegające skażeniom mykologicznym, rozwojowi owadów żywiących się drewnem. Standardem stały się lazury i powłoki malarskie o wysokiej odporności na czynniki atmosferyczne, wydłużające okresy między zabiegami konserwacyjnymi do 8-10 lat. Okna drewniane wraz z zastosowaniem szyb zespolonych stały się powtórnie oknami jednoramowymi. Na „powrót” nowoczesnych okien drewnianych wpływ miało także stosowanie okuć, umożliwiających podobne, jak miało to miejsce w oknach z PCV, dołączenie funkcji uchylania, szczelnego zamykania obwiedniowego i okresowo używanego „rozszczelniania”. Zupełnie nowatorski okazał się system odprowadzanie wody spływającej z okien drewnianych, dzięki zastosowaniu okuć aluminiowych. A do pełnego sukcesu przyczyniły się jeszcze uszczelki z EPDM i uszczelniacze silikonowe. Po tych wszystkich modyfikacjach okna drewniane stały się godnym „przeciwnikiem” okien z tworzyw sztucznych.

Okna wykonane z profili ciągnionych z tworzywa sztucznego mają znacznie krótszą historię. Początkowo wytwarzane były ze stosunkowo ciężkich elementów grubościennych, dwukomorowych, pozbawionych usztywnień metalowych. Pierwsze okna z tworzyw sztucznych miały szereg wad, charakterystycznych dla produktu będącego w początkowej fazie rozwoju. Stosowane w latach osiemdziesiątych mieszanki PCV nie były obojętne elektrostatycznie, co skutkowało tendencją do przyciągania kurzu i powodowało łatwe brudzenie się ramiaków. Także stabilność wymiarowa profili pozostawiała sporo do życzenia. Początkowe modele okien z PCV nie należały także do szczególnie trwałych. Stosowane w owym okresie mieszanki dość szybko żółkły, a tworzywo stawało się kruche i traciło znaczną część wytrzymałości mechanicznej. Zmorą pierwszych generacji okien z PCV były także uszczelki z gumy kruszejącej pod wpływem słońca lub środków czyszczących. Problematyczna była także izolacyjność okien z tworzywa sztucznego. Powszechne były problemy z uszczelnieniem styku szyb zespolonych z ramiakiem skrzydła lub z odpowiednio trwałym mocowaniem okuć. Mieszanki tworzyw sztucznych stosowane w owym okresie należały do wyrobów łatwo zapalnych. A w czasie pożaru wydzielały kilkadziesiąt związków, uważanych za szkodliwe dla zdrowia.Ale to juz historia

Obecnie oba rodzaje okien oferowane przez producentów doczekały się licznych unowocześnień jakościowych i funkcjonalnych.

O tym, jakie okna ostatecznie zostaną zastosowane w nowym domu, w rzeczywistości decyduje projektant budynku. W przypadku budynków, w których następuje wymiana stolarki, decyzję podejmuje użytkownik mieszkania. W każdym przypadku okna w budynku muszą sprostać kilku podstawowym wymaganiom. Przede wszystkim powinny zapewnić doświetlanie pomieszczeń i umożliwiać dostęp światła słonecznego. Należy zatem z dużą rozwagą podchodzić do stosowania okien o zmienionym podziale. Na pogorszenie ilości napływającego do pomieszczenia światła może wpłynąć też pochopna wymiana szyb na przyciemniane (np. szkło przeciwsłoneczne lub absorpcyjne).

Okna powinny także gwarantować możliwość wentylowania i przewietrzania pomieszczeń. Zatem należy unikać konstrukcji nie otwieralnych lub zbyt szczelnych. Jednocześnie okna powinny stanowić barierę ochronną przed hałasem oraz czynnikami atmosferycznymi – deszczem, zimnem i wiatrem.

Z pewnością jednak każde okno, bez względu na to czy wykonane z drewna czy PCV, powinno być trwałe, bezpieczne i odpowiednio wytrzymałe. No i po prostu estetyczne.

Wybór (bez względu na to, czy dokonuje go projektant, kierownik budowy czy inwestor) powinien zastać dokonany po zapoznaniu się z cechami obu rodzajów okien. Dlatego najważniejsze z nich należy podnieść.

Zalety okien drewnianych:

Drewno jest materiałem naturalnym, dzięki swojej strukturze ciepłym i przyjemnym w dotyku.
Drewno jest materiałem tradycyjnym, okna z niego wykonane stosowano do kilkuset lat.
Stosowane obecnie elementy z drewna klejonego warstwowo i wzdłużnie zapewniają oknom drewnianym odporność na paczenie.
Drewno, zwłaszcza klejone, charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną i stabilnością wymiarową.
Elementy okien drewnianych mają małą rozszerzalność liniową.
Ramy okien drewnianych charakteryzują się niskim współczynnikiem przenikania ciepła λ, który wynosi ok. 1,30 W/m 2 K
Okna drewniane w razie konieczności wymiany stają się odpadem łatwo degradowalnym, przyjaznym ekologicznie.
Produkcja okien drewnianych pochłania wielokrotnie mniej energii niż okien z tworzyw sztucznych.
Uszkodzenia mechaniczne na powierzchni elementów drewnianych okna można naprawić metodami malarskimi lub techniką stolarską.
Posiadają stosunkowo wysoki współczynnik infiltracji powietrza. W większości przypadków, czyli domach i mieszkaniach posiadających wentylację grawitacyjną, jest to zaletą.
Ramiaki okien drewnianych charakteryzują mniejsze grubości przekrojów, stąd powierzchnia szyb bywa o kilka procent większa.
Ramy okien drewnianych są obojętne elektrostatycznie i nie ulegają naładowaniu nawet minimalnym potencjałem. Nie przyciągają kurzu.
Drewno jest odporne na działanie promieni UV i - w większym niż tworzywa sztuczne zakresie - promieni IR.
Okna drewniane, zwłaszcza z drewna gatunków egzotycznych, uznawane są obecnie za produkt prestiżowy.

Wady okien drewnianych:

Stosunkowo wysoki koszt inwestycyjny.
Konieczność wykonywania okresowych zabiegów konserwacyjnych, malowania; pozbawione tych zabiegów mogą już po kilkunastu latach ulec korozji biologicznej.
Charakteryzują się stosunkowo wysokim współczynnikiem infiltracji, czyli przenikania powietrza. W budynkach wyposażonych w układy wentylacji mechanicznej lub klimatyzacji stanowi to pewną wadę.

Zalety okien z PCV:

Niższe koszty inwestycyjne. Standardowe okna z PCV są obecnie tańsze od okien drewnianych.
Brak konieczności wykonywania zabiegów konserwacyjnych. Nie wymagają malowania.
Wysoka szczelność, prawie całkowity brak infiltracji powietrza.
Stabilność wymiarowa uzyskana dzięki wewnętrznym, usztywniającym ocynkowanym profilom stalowym.
Profile zawierające dodatek antystatyczny nie przyciągają kurzu.
Zachowanie koloru w długim okresie czasu.
Nowoczesne profile z mieszanek niepalnych.
Wysoka szczelność i wielokomorowy układ konstrukcyjny zapewniają dobrą izolacyjność akustyczną.

Wady okien z PCV:

[z7] Kolory ciemne nie powinny być długotrwale narażone na promieniowanie IR.
W przypadku demontażu stanowią odpad trudno degradowalny.
Stosunkowo duże zapotrzebowanie energetyczne podczas procesów produkcji profili.
Nadmierna szczelność, ograniczająca stosowanie w budynkach posiadających wentylację grawitacyjną. Konieczność wyposażania w okucia posiadające funkcję rozszczelnienia lub mikrowentylacji.
Brak możliwości zmiany kolorystyki okna, np. dostosowującej je do wystroju wnętrza.
W przypadku uszkodzenia (np. porysowania podczas zabiegów konserwacyjnych) są nienaprawialne.
Podczas prażenia i w czasie pożaru wydzielają więcej trujących związków chemicznych.
We wnętrzu profili może występować wykraplanie się pary wodnej.

Przedstawione zestawienie może jedynie wskazać na poszczególne cechy obu rodzajów okien. Nie wyznacza, które okna są lepsze. Liczba parametrów i czynników niewymiernych, które winniśmy wziąć pod uwagę dla rozstrzygnięcia problemu, jest tak duża, że jednoznacznej odpowiedzi nie znajdziemy. Wydaje się, że dobór okien powinien następować głównie pod kątem ich parametrów, określonych w rozporządzeniu dotyczącym warunków technicznych, jakim muszą odpowiadać budynki. W rzeczywistości, o wyborze okien często decydują względy ekonomiczne. Jako że w grupie okien drewnianych spotykamy produkty o wysokiej jakości oraz - choć rzadko - także wyroby o marnym standardzie wykonania, nie można okien drewnianych ustawić na jednej szali. Podobnie rzecz się ma w grupie okien z PCV. Stąd zasadnym wydaje się kierowanie przy wyborze jakością konkretnego wyrobu. O trwałości okna decyduje cały szereg czynników, od rodzaju surowca i sposobu jego przygotowania, po jakość okuć i powłok wykończeniowych. Zatem przed zakupem okien zwróćmy uwagę nie tylko na jakość materiału, ale także na standard wykonania wszystkich elementów. A przede wszystkim - potraktujecie okna i drzwi nie tylko jako konieczne wypełnienie otwórów budowlanych, lecz przede wszystkim, jako istotne miejsca decydujące o wysokości rachunków za ogrzewanie. O czym warto przeczytać w artykule "Nowe standardy okien i drzwi" w dziale "Analitycznie" (serwis branżowy)

Piotr Wierzelewski