Współczesny szyby mogą być czymś znacznie więcej niż tylko przezroczystym wypełnieniem ramy okiennej. Powłoki niskoemisyjne zastosowane w szybach dwukomorowych sprawiają, że okna stają się bardziej wydajne energetycznie niż ściany.
Izolacja termiczna, to „gorący” termin w słowniku producentów szkła budowlanego oraz okien. Jeszcze nie tak dawno dla szyby zespolonej trudno było uzyskać ten współczynnik na poziomie 2 W/m2K, zaś dziś dobrym standardem jest wartość 1,0 W/m2K, a nawet mniejsza. Obecnie izolacja termiczna jest już nie celem samym w sobie, lecz elementem składowym bilansu energetycznego budynku. Bilans energetyczny to różnica pomiędzy stratami i zyskami ciepła. W przypadku okien kluczowe są trzy parametry: Ug - współczynnik przenikania ciepła, Solar Factor g – współczynnik całkowitej przepuszczalności energii słonecznej oraz Tl – współczynnik przepuszczalności światła.
W klimacie zimnym,w jakim znajduje się większa część Polski, najważniejsza jest izolacja termiczna. Niewielka ilość promieniowania słonecznego sprawia, że od przeszkleń oczekuje się dużej przepuszczalności światła i wysokiego współczynnika przenikania ciepła (zwłaszcza zimą). Część Polski południowo-zachodniej, znajdująca się w strefie klimatu umiarkowanego, potrzebuje innych proporcji tych czynników: najważniejsza jest wciąż izolacja termiczna, ale tak samo istotna jest wartość Solar Factor g. W jaki sposób można to zapewnić?
 |  |
Rozwiązaniem zdają się być nowoczesne powłoki niskoemisyjne z tlenków metali szlachetnych nanoszone na szkło w szybach jedno- i dwukomorowych. Powłoki, kilkaset razy cieńsze niż włos, są przezroczyste dla promieniowania słonecznego (co generuje zyski ciepła (Solar Factor g), oraz zatrzymują przewodzenie ciepła, co zaś prowadzi do zmniejszenia jego strat (Ug). Z badań firmy Saint-Gobain Glass, wiodącego producenta szkła budowlanego, wynika, iż szyby dwukomorowe, z wysoką wartością Solar Factor g są bardziej energetycznie wydajne niż ściany, również od strony północnej (tradycyjnie najzimniejszej i najmniej słonecznej). Szyba dwukomorowa wykonana ze szkła SGG PLANITHERM MAX, o współczynniku Ug=0,6 w/m2 K i współczynniku Solar Factor g = 0,60, nawet od strony północnej generuje zyski ciepła na poziomie +49 kWh/m2, straty zaś na poziomie -56 kWh/m2, co w efekcie daje bilans energetyczny na poziomie -7 kWh/m2 (podczas gdy bilans energetyczny ściany wynosi -10 kWh/m2). W przypadku pozostałych stron świata bilans jest naturalnie bardziej korzystny. Paradoksalnie więc, aby zmniejszyć zużycie energii trzeba powiększyć okna. Oczywiście okna z szybami dwukomorowymi, w których zastosowano odpowiednie powłoki niskoemisyjne. (Obecnie tylko firma Saint-Gobain Glass oferuje powłoki niskoemisyjnych w opcji do hartowania.)
Kwestie zużycia energii przez wyroby budowlane, w tym tym także okna, już wkrótce będą ściśle regulowane prawem. Konkretnie zaś dyrektywą 2010/30/EU, którą w lipcu br. wszystkie państwa należące do Unii Europejskiej mają obowiązek wprowadzić w życie. Dotyczy ona etykietowania produktów związanych z energią, w tym także oszkleń okiennych, co pozwoli klientowi wybrać najbardziej optymalne rozwiązanie Klasyfikacja literowa od A do G obrazowana kolorami od ciemnozielonego do czerwonego – na wzór tej stosowanej w sprzęcie AGD - odpowiada oszczędnościom energii i jej kosztom dla użytkownika. Najbardziej efektywną jest klasa A, oznaczana kolorem zielonym. Odpowiednie etykiety z efektywnością energetyczną są już obecne m.in. w Wielkiej Brytanii, Finlandii, Danii, Czechach i na Słowacji. Wszędzie tam do obliczenia odpowiedniej klasy energetycznej okna bierze się pod uwagę całkowitą przepuszczalność energii Solar Factor (zyski ciepła) oraz współczynnik przenikania Ug (straty).
Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej: www.saint-gobain-glass.com
.webp)