Wymagania, rozwiązania materiałowe i przegląd przykładowych drzwi szklanych

Dodano: 30 czerwiec 2020

Wejścia do budynków oraz do poszczególnych pomieszczeń są coraz częściej wyposażane w drzwi szklane. Nowoczesne technologie produkcji szkła pozwalają na uzyskanie wyrobów o dużej wytrzymałości mechanicznej, oraz o bardzo urozmaiconym i atrakcyjnym wzornictwie. Ponadto poprzez przeszklenie drzwi uzyskuje się efekt lepszego doświetlenia pomieszczeń oraz optycznego ich powiększenia.

RODZAJE DRZWI SZKLANYCH

Drzwi są wyrobem budowlanym służącym do zamykania otworu w ścianie oraz umożliwiającym dostęp i przejście, a także w niektórych przypadkach przepuszczającym w stanie zamkniętym światło. Jest to możliwe w sytuacji zastosowania szklanych, a co najmniej przeszklonych drzwi. Ogólnie za drzwi szklane uważa się wyroby otworowe, których skrzydła są całkowicie wykonane z tafli szklanych. Nie dotyczy to naturalnie okuć i innych akcesoriów. Dodać można, iż z tego powodu często jest w użyciu nazwa – drzwi całoszklane. Drzwi są ogólnie dzielone na zewnętrzne i wewnętrzne, przy czym drzwi zewnętrzne definiuje się jako budowlany wyrób otworowy, który oddziela wewnętrzny klimat budynku od klimatu zewnętrznego.

Asortyment drzwi szklanych tworzą zazwyczaj drzwi rozwierane, wahadłowe, przesuwne i składane.

Do drzwi rozwieranych, zwanych także przytykowymi, zalicza się budowlane wyroby otworowe ze skrzydłem osadzonym z jednego boku na zawiasach lub czopach otworowych/zawiasach trzpieniowych, których otwieranie następuje poprzez obrót skrzydła względem osi pionowej przechodzącej przez jego boczną krawędź. W przypadku drzwi szklanych, skrzydło stanowi tafla szklana wykonana z bezpiecznego hartowanego lub warstwowo klejonego szkła o grubości od 8 mm do 12 mm, zawieszone na ościeżnicy drewnianej lub metalowej. W skrzydle najczęściej są wykonane otwory pozwalające na zamontowanie okuć w postaci zawias, zamka itp. Stosowane są także drzwi szklane bezościeżnicowe, których skrzydła osadza się na zawiasach mocowanych bezpośrednio do ścian, w tym również szklanych, względnie na zawiasach trzpieniowych usytuowanych w posadzce i górnej części ściany lub sufitu.

Drzwi wahadłowe są odmianą drzwi rozwieranych, w których skrzydło otwiera się na obie strony ściany poprzez obrót względem osi pionowej przechodzącej przez boczną krawędź skrzydła lub w jej pobliżu, a następnie zamyka samoczynnie ruchem wahadłowym. Pozwala to na swobodne otwieranie drzwi w obie strony, co umożliwia szybkie przejście z jednego pomieszczenia do innego. Występują drzwi jedno- lub dwuskrzydłowe wykonane zwykle ze szkła stosowanego przy drzwiach rozwieranych. W skład ich wyposażenia wchodzą zawiasy wahadłowe, w tym także wspomagane sprężyną, lub hydrauliczne samozamykacze, uchwyty itp.

Kolejnym szklanym wyrobem otworowym są drzwi przesuwne, składające się z jednego lub więcej skrzydeł poruszających się w swoich prowadnicach, równolegle do sąsiadującej ściany budynku. Istnieją różne systemy drzwi przesuwnych, które głównie dzieli się na systemy ze skrzydłami chowanymi w ścianie lub w kasecie oraz z naściennymi. Drzwi całoszklane najczęściej występują w systemach naściennych, jako jedno- lub dwuskrzydłowe. Skrzydła wykonane są ze szkła stosowanego w przedstawionych już rozwiązaniach, i zawieszone na łożyskowanych wózkach jezdnych zainstalowanych do ściany lub sufitu.

Spotykane są także szklane drzwi składane zwane również łamanymi, których skrzydło jest zazwyczaj zbudowane z dwóch elementów, połączonych w części górnej i dolnej zawiasami. Drzwi poruszają się wzdłuż górnej prowadnicy, jednak w przypadku dużej masy lub zwiększonych wymiarów gabarytowych, stosowana jest także dolna prowadnica. Oba elementy skrzydła mają zainstalowany na górnej krawędzi tafli szkła wózek jezdny z czopem, umożliwiającym ich obrót. Dzięki temu elementy skrzydła mogą się obracać i jednocześnie przesuwać wzdłuż prowadnicy. Drzwi najpierw składają się, a potem przesuwają w jedną stronę otworu.

WYMAGANIA

Dokumentem zawierającym obligatoryjne wymagania dla wyrobów budowlanych, w tym także drzwi szklanych jest rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (D. U. Nr 75, poz. 690 z późniejszymi zmianami). Tematyka drzwi ze skrzydłem wykonanym z przeźroczystej tafli, a do takich zaliczyć trzeba drzwi szklane, zawarta jest m.in. w dziale VII pt. „Bezpieczeństwo użytkowania”.

Bezpośrednio do drzwi szklanych odnosi się § 295, w który stwierdza się „Skrzydła drzwiowe wykonane z przeźroczystych tafli, powinny być oznakowane w sposób widoczny i wykonane z materiału zapewniającego bezpieczeństwo użytkowników w przypadku stłuczenia”.

Drzwi szklane powinny także spełniać wymagania dotyczące wszystkich rodzajów drzwi, niezależnie od materiałów użytych do ich wykonania. Przykładem w tym zakresie są wymiary, do których odnosi się zapis § 62.1 o brzmieniu „Drzwi wejściowe do budynku i ogólnie dostępnych pomieszczeń użytkowych oraz mieszkań powinny mieć w świetle ościeżnicy co najmniej: szerokość 0,9 m i wysokość 2 m. W przypadku zastosowania drzwi zewnętrznych dwuskrzydłowych szerokość skrzydła głównego nie może być mniejsza niż 0,9 m. Do wymagań związanych z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi nawiązują postanowienia § 75.1, 2., 3., w których stwierdza się, iż drzwi do takich pomieszczeń oraz kuchni powinny mieć co najmniej szerokość 0,8 m i wysokość 2 m w świetle ościeżnicy. Ponadto stosowane w budynkach użyteczności publicznej, powinny mieć szerokość co najmniej 0,9 m i wysokość 2 m, także w świetle ościeżnicy, oraz być pozbawione progów.

Kolejnymi dokumentami zawierającymi wymagania są normy PN-EN. Podstawową z nich, która odnosi się do drzwi zewnętrznych, jest norma zharmonizowana PN-EN 14351-1:2006+A2:2016-10 Okna i drzwi – Norma wyrobu, właściwości eksploatacyjne – Część 1: Okna i drzwi zewnętrzne. Określono w niej – niezależnie od materiału – właściwości eksploatacyjne, z wyjątkiem odporności ogniowej i dymoszczelności, które mają zastosowanie m.in. do drzwi zewnętrznych, łącznie z bezościeżnicowymi drzwiami szklanymi.

Jako bezościeżnicowe drzwi szklane definiuje się budowlany wyrób otworowy, którego skrzydło (skrzydła) i wszystkie elementy przyległe są wykonane ze szkła (oszklenie pojedyncze lub szyba zespolona izolacyjna), nie wyposażony w ramę nośną lub przenoszącą obciążenia.

W zapisach normy znajduje się wymaganie określające m.in., iż drzwi zewnętrzne wyposażone w oszklenie lub inne materiały tłukące należy badać, a wyniki należy wyrażać według normy EN 13049. Tam, gdzie to ma znaczenie, badanie należy przeprowadzać z obu stron. Wymieniona norma europejska została wprowadzona do Katalogu Polskich Norm jako PN-EN 13049:2004 Okna – Uderzenie ciałem miękkim i ciężkim – Metoda badania, wymagania dotyczące bezpieczeństwa i kwalifikacja.

Dokumentem normalizacyjnym obejmującym drzwi wewnętrzne jest norma PN-EN 14351-2:2018-12 Okna i drzwi – Norma wyrobu, właściwości eksploatacyjne – Część 2: Drzwi wewnętrzne. Podobnie jak w przypadku normy na drzwi zewnętrzne, określono w niej – niezależnie od materiału – właściwości eksploatacyjne, poza właściwościami dotyczącymi odporności ogniowej i dymoszczelności, które mają zastosowanie do drzwi wewnętrznych. Dodać jednak należy, że norma ta nie została dotychczas zharmonizowana, w związku z czym drzwi wewnętrzne nie mogą być wprowadzane do obrotu z oznakowaniem CE. Może być stosowana jedynie do badań i klasyfikacji właściwości technicznych wyrobów, takich jak izolacyjność akustyczna lub odporność na warunki klimatyczne.

PODSTAWOWE ROZWIĄZANIA MATERIAŁOWE

SZKŁO

W cytowanym już w publikacji rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki stwierdza się m.in., iż skrzydła drzwiowe wykonane z przeźroczystej tafli powinny zapewnić bezpieczeństwo użytkownikowi w przypadku stłuczenia. Materiałem spełniającym to wymaganie jest bezpieczne szkło hartowane, które po przekroczeniu jego wytrzymałości ulega rozbiciu i pęka na drobne, nieostre kawałki, co minimalizuje ryzyko zranienia użytkownika drzwi. Szkło po zahartowaniu nie podlega już żadnej obróbce mechanicznej, a więc cięcie, szlifowanie, wiercenie i podobne operacje należy wykonywać przed procesem hartowania. Asortyment tego rodzaju szkła stosowanego w drzwiach jest bardzo szeroki i w zależności od przeznaczenia obejmuje szkło przezroczyste, matowe lub ornamentowe. Szkło przezroczyste może być bezbarwne lub barwione w masie, z kolei matowe jest uzyskiwane poprzez trawienie kwasem, piaskowanie albo pokrywanie sitodrukiem.

Drugim rodzajem często stosowane go w drzwiach przeźroczystego wypełnienia jest bezpieczne szkło warstwowe klejone, zwane także laminowanym. Określa się nim pakiet powstający w wyniku połączenia ze sobą dwóch lub więcej tafli szkła płaskiego za pomocą warstw sklejających, którymi jest specjalna folia lub żywica organiczna. Uzyskuje się w ten sposób bezpieczny wyrób, gdyż po uderzeniu i przekroczeniu jego wytrzymałości pęka tworząc splot promieniście rozchodzących się pęknięć, zachowując przy tym dotychczasowe ukształtowanie oraz stosunkowo dobrą przejrzystość. Tafla szkła po rozbiciu nie rozsypuje się, gdyż odłamki są przyklejone do warstwy sklejającej, co chroni użytkownika drzwi przed możliwością zranienia. W drzwiach całoszklanych stosuje się zazwyczaj szkło warstwowe klejone o grubości od 8 mm do 12 mm, chociaż producenci oferują możliwość dratwy skrzydeł o innych grubościach. Tego typu szkło może również zawierać folię bezbarwną, matową lub kolorową, a także być barwione w masie.

W niektórych przypadkach, jak np. w drzwiach zewnętrznych, wymagane jest zastosowanie szyb zespolonych. Taką szybą określa się pakiet termoizolacyjny, w skład którego wchodzą dwie lub trzy szyby rozdzielone ramką dystansową tworzącą przestrzeń pomiędzy nimi, która jest wypełniona gazem. Do wykonawstwa szyb zespolonych instalowanych w skrzydłach drzwiowych stosuje się szkło bezpieczne tj. hartowane. Dodać należy, że tego rodzaju szyby występują zasadniczo tylko w drzwiach szklanych z konstrukcją ramową na obwodzie skrzydła.

OKUCIA

Bardzo istotnym zagadnieniem w konstrukcji drzwi szklanych stanowi sposób mocowania okuć. Są one mocowane do skrzydeł wykonanych głównie z bezpiecznego pojedynczego szkła hartowanego lub szkła warstwowego klejonego zazwyczaj poprzez skręcanie, wykorzystując do tego specjalne otwory przelotowe. Jak już powyżej stwierdzono, otwory te w przypadku pojedynczego szkła hartowanego powinny być wykonane w tafli szklanej przed procesem hartowania, gdyż po nim nie jest możliwa żadna dodatkowa obróbka mechaniczna. Ważnym problemem w konstruowaniu okuć do drzwi szklanych jest zastosowanie takich rozwiązań, w których występuje jak najmniejsza liczba otworów niezbędnych do ich zamocowania. Podkreślić należy, iż istnieje także możliwość bezotworowego mocowania okuć, przy pomocy specjalnych uchwytów lub szyn metalowych. Ten sposób mocowania wymaga jednak stosowania dodatkowych uszczelek pomiędzy korpusem uchwytu lub szyny a taflą szklaną, a także właściwego doboru wkrętów dociskających. Dodać jeszcze można, że spotykane są również techniki przyklejania okuć.

Do zawieszania skrzydeł drzwiowych stosowane są zawiasy, które w przypadku drzwi szklanych powinny charakteryzować się odpowiednią wytrzymałością, uwzględniającą dość dużą masę tafli szklanej. Producenci okuć oferują zawiasy cechujące się różnorodnym wzornictwem i stylistyką, co pozwala na ich stosowny dobór, w zależności od rodzaju konstrukcji oraz charakteru pomieszczenia. Zawiasy oprócz spełnienia wymagań wynikających ze specyficznej konstrukcji drzwi szklanych, powinny być zgodne z wymaganiami zawartymi w obejmującej ich normie PN-EN 1935:2003 Okucia budowlane – Zawiasy jednoosiowe – Wymagania i metody badań.

Najczęściej w rozwieranych drzwiach szklanych stosuje się tzw. okucia narożne, spełniające rolę dolnej zawiasy we współpracy z osią obrotu lub samozamykaczem zamontowanym w posadzce. Przykładem takiego rozwiązania są okucia narożne Mundus PT 10 oferowane przez firmę Dorma do skrzydeł o maksymalnej masie 200 kg, wykonanych ze szkła o grubości od 8 mm do 22 mm, przedstawione na fot. 1. Do ich zamontowania niezbędne jest wykonanie w narożu tafli szkła stosownego wycięcia oraz otworu. Okucie charakteryzuje się wielowymiarową możliwością regulacji, co umożliwia łatwy i szybki montaż. Zapewnia ponadto stabilne zamocowanie tafli szklanej skrzydła nawet o szerokości 1300 mm. Zgodnie z powyżej zasygnalizowaną informacją, występują także zawiasy nie wymagające żadnej obróbki szkła. Może to być rozwiązanie, w którym tafla skrzydła jest osadzona w uchwycie zawiasy z uszczelkami stanowiącymi jedno skrzydełko i zaciśnięta specjalnie dobranym wkrętem. Drugie skrzydełko zawiasy przykręca się do ościeżnicy lub bezpośrednio do ościeża. Jeszcze innym rodzajem okuć umożliwiających mocowanie i obrót skrzydła drzwi szklanych są zawiasy trzpieniowe, z których górny jest usytuowany w ścianie lub suficie, a dolny w posadzce.

Odmianą drzwi rozwieranych są drzwi wahadłowe, które również mogą być całoszklane. Wymagają zastosowania odpowiednich do ich funkcji zawiasów. Sposób ich mocowania jest podobny jak w prezentowanych już klasycznych szklanych drzwiach rozwieranych. Mogą być również wyposażone w pneumatyczne wspomaganie otwarcia oraz zamknięcia, a także przytrzymywania otwarcia do kąta 90⁰.

Z zasady w każdym rozwiązaniu materiałowym drzwi są stosowane zamki. Instalowane w drzwiach szklanych mają różną konstrukcję, zależną od przeznaczenia, rodzaju drzwi oraz miejsca usytuowania. Specyfika podłoża do którego mocuje się okucia, a mianowicie szkło, wymusza m.in. potrzebą wprowadzenia konstrukcji dzielonej i mocowania przelotowego. Najczęściej taki wyrób składa się ze specjalnie zaprojektowanej obudowy z mechanizmem opartym na typowym rozwiązaniu zamka i nakładki montowanej po drugiej stronie tafli szklanej oraz podkładek gumowych. Trzpień klamki, wkładka bębenkowa (jeżeli występuje) oraz wkręty mocujące tarczki i cały zamek, przechodzą przez stosowne otwory wykonane w tafli szklanej skrzydła. Jednocześnie konstrukcja zamka powinna gwarantować spełnienie wszystkich wymagań wynikających z zapisów w normie PN-EN 12209:2014-04 Okucia budowlane – Zamki mechaniczne wraz z zaczepami – Wymagania i metody badań. W skład asortymentu okuć do drzwi szklanych firmy Dorma wchodzą m.in. zamki. Do drzwi instalowanych w budynkach użyteczności publicznej oraz mieszkaniowych, narażonych na podwyższoną częstotliwość użytkowania, ww. producent proponuje zamki systemu Junior Office Classic. Okucie charakteryzuje się solidną konstrukcją i wysoką trwałością oraz nowatorskim rozwiązaniem działania zapadki, zmniejszającym hałas i ułatwiającym zamykanie drzwi. System został zaprojektowany głównie do drzwi z ościeżnicami drewnianymi i metalowymi oraz skrzydłami wykonanymi ze szkła hartowanego lub warstwowego klejonego o grubości 8 mm i 10 mm. Zamki, z których przykładowy przedstawiono na fot. 2, mogą być stosowane w drzwiach jedno- i dwuskrzydłowych, o maksymalnej szerokości skrzydła wynoszącej 1200 mm. Często drzwi szklane bezościeżnicowe są usytuowane w ścianie działowej także szklanej, co wymaga zainstalowania tzw. przeciwkasety z gniazdem zaczepowym, w który wsuwanana jest zasuwka zamka. Możliwe jest również rozwiązanie z zastosowaniem w szklanej tafli skrzydła zamka przypodłogowego. Zamek taki, np. typu PL 51 oferowany przez firmę PM Polska i pokazany na fot. 3, mocuje się w dolnej narożnej części skrzydła, wykonanego ze szkła o grubości 10 mm lub 12 mm. Okucie jest wyposażone we wkładkę bębenkową i blokuje drzwi po wsunięciu zasuwki w gniazdo zaczepu znajdujące się w posadzce.

Zamykanie i otwieranie drzwi przesuwnych i składanych, w tym także szklanych, jest możliwe dzięki zastosowaniu specjalistycznych okuć. Mechanizmy te są objęte normą PN-EN 1527:2013-05 Okucia budowlane – Okucia do drzwi przesuwnych i drzwi składanych – Wymagania i metody badań. Zgodnie z tytułem norma zawiera wymagania odnoszące się do uruchamianych ręcznie systemów konstrukcji drzwi przesuwnych oraz składanych, przy czym wyłączone są drzwi i skrzydła. Swoim zakresem obejmuje mechanizmy do wszystkich przemysłowych i mieszkaniowych drzwi przesuwnych i składanych. Istnieje wiele systemów okuć, specjalnie przeznaczonych do drzwi przesuwnych całoszklanych. Konstrukcja takich wyrobów opiera się zazwyczaj na mocowaniach punktowych tafli szklanej, pozbawionych jakichkolwiek maskownic. Wymaga to jednak minimalizacji liczby okuć niezbędnych do zabudowy oraz ich ozdobne wykończenie. Okucia spełniające wymienione wymagania, w postaci systemu Manet, oferuje firma Dorma. Jest to rozwiązanie przeznaczone do drzwi ze skrzydłami wykonanymi ze szkła hartowanego o grubości od 8 mm do nawet 19 mm maksymalnej masie skrzydła wynoszącej 120 kg. Elementy okuć są wykonane głównie ze stali nierdzewnej, a niewielkie wymiary szyny jezdnej pozwalają na zminimalizowanie odległości pomiędzy skrzydłem i ścianą. Wchodzące w skład wyrobu bardzo funkcjonalne wózki charakteryzują się dwupunktowym mocowaniem do tafli szklanej oraz dowolnie regulowanymi ogranicznikami (tzw. stoperami), co umożliwia efektywne ograniczenie ruchu skrzydła podczas otwierania i zamykania. Najistotniejsze elementy prezentowanego systemu okuć obrazuje fot. 4.

PRZEGLĄD PRZYKŁADOWYCH WYROBÓW

DRZWI ROZWIERANE

Najczęściej stosowanymi w budownictwie wyrobami otworowymi są drzwi rozwierane. Odnosi się to także do drzwi szklanych, przy czym dotyczy to zazwyczaj wyrobów instalowanych wewnątrz pomieszczeń budynków mieszkalnych jedno- i wielorodzinnych oraz zamieszkania zbiorowego, jak również użyteczności publicznej. Typowe drzwi szklane rozwierane są wyposażone w skrzydło wykonane z bezpiecznego, jednolitego hartowanego lub warstwowo klejonego szkła o grubości zwykle 8 mm, w którym znajdują się otwory pozwalające na zamontowanie okuć w postaci zawiasów i zamka. Skrzydło jest zawieszone na ościeżnicy prostej lub regulowanej, wykonanej przeważnie z wysokogatunkowej płyty drewnopochodnej MDF pokrytej filią dekoracyjną, laminatem albo okleiną naturalną. W ościeżnicy znajduje się specjalny zaczep oraz uszczelka, a szczelina pomiędzy posadzką pomieszczenia i dolną krawędzią tafli szklanej skrzydła wynosi około 8 mm. Drzwi jednoskrzydłowe o przedstawionej charakterystyce oferuje m.in. firma SzkłoConcept, której przykładowy wyrób pokazano na fot. 5.

Jak już w publikacji sygnalizowano, stosowane są także drzwi szklane rozwierane bezościeżnicowe, w których skrzydła osadza się na zawiasach mocowanych bezpośrednio do ścian. Wyroby takie oferuje szereg producentów, w tym Zakład Stolarski Stanisław Wielgosz. Mogą to być drzwi jednoskrzydłowe typu DS2 wykonane z hartowanego szkła bezbarwnego float lub optiwhite grubości 8 mm lub 10 mm, zaprezentowane na fot. 6.

DRZWI WAHADŁOWE

Drzwi wahadłowe są odmianą drzwi rozwieranych, w których skrzydło lub skrzydła otwierają się na dwie strony, ułatwiając przejście z jednego pomieszczenia do drugiego. Charakteryzują się specjalnymi zawiasami umożliwiającymi samoczynny ruch wahadłowy skrzydła, które mogą być instalowane w ościeżnicy lub bezpośrednio z boku ściany. Stosowane są także zawiasy trzpieniowe, usytuowane w posadzce i górnej części ściany lub sufitu. Drzwi o takim rozwiązaniu konstrukcyjnym, proponuje m.in. firma QUBAGLASS, a przykładowy wyrób obrazuje fot. 7. Są to drzwi bezościeżnicowe o szerokości skrzydła od 700 mm do 1000 mm oraz wysokości do 2100 mm, wykonanego ze szkła hartowanego o grubości 10 mm.

Prezentowany rodzaj drzwi występuje także w wersji dwuskrzydłowej. Ma je w swoim asortymencie produkcji m.in. przedstawiona już powyżej firma Wielgosz. Drzwi o symbolu DS1, pokazane na fot. 8, są wykonane ze szkła hartowanego o grubości 8 mm lub 10 mm i zawieszone na ościeżnicy obwiedniowej fornirowanej albo malowanej farbami kryjącymi.

DRZWI PRZESUWNE

Drzwi przesuwne, w tym także szklane, występują w dwóch podstawowych systemach: naścienny oraz ze skrzydłem/skrzydłami chowanym w ścianie lub kasecie. W systemie naściennym, okucia nie są zazwyczaj maskowane, w związku z czym mają dość ozdobny wygląd i są wykonane ze stali nierdzewnej. Takie rozwiązanie w postaci zestawu z drzwiami szklanymi systemu INOX oferuje m.in. firma ECLISSE Polska, a przykładowy wyrób przedstawiono na fot. 9. W skład zestawu wchodzi szyna jezdna o długości całkowitej od 1800 mm do 2540 mm wraz z dwoma łożyskowanymi wózkami jezdnymi, skrzydło wykonane z tafli szkła o grubości 8 mm lub 10 mm oraz pochwyt do przesuwania.

Wymieniona firma dostarcza także drzwi przesuwne szklane z jednym lub dwoma skrzydłami chowanymi w kasecie. Przykład drzwi dwuskrzydłowych wyposażonych w kasety obrazuje fot. 10.

DRZWI SKŁADANE

Ostatnim rodzajem szklanych wyrobów otworowych objętych niniejszą publikacją są drzwi składane, zwane także łamanymi. Dzięki stosownym okuciom drzwi najpierw się składają, a potem przesuwają. Przy większych wymiarach otworu drzwiowego, kiedy występują dwa lub więcej skrzydła albo mają ponad standardowe wymiary wymagające wprowadzenia dolnej prowadnicy, istnieje możliwość jednoczesnego składania i przesuwania skrzydeł w dowolną stronę. W skład kompletu drzwi składanych wchodzą jeszcze listwy maskujące i opcjonalnie ościeżnice. Drzwi tego typu, przy większej ilości skrzydeł zwane także ściankami składanymi, oferuje szereg producentów, w tym firma Baumax. Przykładowe rozwiązanie o symbolu HSW-GP przedstawiono na fot. 11.