Hunter Douglas Architectural opracował automatycznie sterowane składane osłony przeciwsłoneczne, które w zestawieniu z przeszkloną fasadą i kolorystycznymi detalami nadają projektom budynków dynamiczny i oryginalny charakter. Jak powiedział Job Hoevenaars, menedżer odpowiedzialny w Hunter Douglas Architectural za Systemy Kontroli Słonecznej, architektom projektującym osłony przeciwsłoneczne zależy na tym, by w pozycji zamkniętej sprawiały wrażenie monolitycznej powierzchni. Odpowiedzieliśmy na to zapotrzebowanie poprzez stworzenie harmonijkowych osłon, które tworzą system w pełni zabezpieczający pomieszczenia przed działaniem słońca. Nowe osłony oparte są na tej samej zawiasowej konstrukcji co klasyczne modele, jednak dodatkowo są wsparte przez silnik wrzecionowy, który umożliwia ich automatyczne otwieranie i zamknięcie. Jak dodaje Job Hoevenaars: Osłony mogą być zaprojektowane w tym samym stylu co fasada, co sprawia, że są trudno dostrzegalne w zamkniętej pozycji. Okna są widoczne dopiero, kiedy osłony są otwarte. Jednym z budynków, w których wykorzystano nowe osłony przeciwsłoneczne jest szkoła College Fioretti w miejscowości Lisse w Holandii.
Autor projektu, architekt Aldo Vos z pracowni Broekbakema w Rotterdamie, zdecydował się na komfortowe, przesuwane w poziomie harmonijkowe osłony przeciwsłoneczne. Nie tworzą one w pełni zamkniętej powierzchni, jednak odstają od fasady pod niewielkim kątem. Proszkowo powlekane panele aluminiowe posiadają 12% perforację w celu zredukowania ilości światła i zmniejszenia bezpośredniego działania promieni słonecznych.
Szkoła College Fioretti w holenderskim Lisse jest zaprojektowana w sposób kompaktowy: centralny plac otoczony jest przez dwupiętrowy budynek, do wszystkich pomieszczeń dociera światło słoneczne. Jak wyjaśnia koordynator projektu Maurice Knook z Broekbakema: Bez skutecznej ochrony przed światłem słonecznym, uczniowie nie mogliby odczytać informacji z tablic elektronicznych umieszczonych w klasach. Zamawiający był raczej zdecydowany, że nie chce wewnętrznego systemu ochrony przeciwsłonecznej, jako że jest ona mniej trwała. Razem z Hunter Douglas Architectural przygotowaliśmy zatem system kontroli słonecznej i świetlnej montowany na fasadzie budynku. Osłony są połączone z ogólnym systemem elektronicznego zarządzania budynkiem, ale również mogą być obsługiwane poprzez przyciski, dostępne dla nauczycieli w każdej z klas.
Osłony mają dwa metry wysokości i składają się na zewnątrz, równocześnie na górnych i dolnych prowadnicach. Są sterowane za pomocą paska nałożonego na górną prowadnicę. Ruchome panele składają się z czterech lub pięciu modułów połączonych zawiasami, każdy z nich jest szeroki na 900 mm. W górnej części osłon znajduje się uchwyt nożycowy, zapewniający stabilność ruchu. Ten sam system składanych paneli był również wykorzystany na zaokrąglonych narożnikach elewacji poprzez zastosowanie zakrzywionych prowadnic, umożliwiając zakrycie narożnika. W celu otwierania i zamykania osłon, harmonijkowa konstrukcja jest wprawiana w ruch przez silnik wrzecionowy zamontowany na panelach, umożliwiający poruszanie ich w kierunku do siebie i na zewnątrz. Technicznie było to dość skomplikowane. Początkowo rozwijaliśmy to rozwiązanie w celu wykonania paneli, które są w stanie stworzyć jedną powierzchnię chroniącą przed słońcem, ale teraz wdrażamy to również do zaokrąglonych elementów fasady w College’u Fioretti – mówi Job Hoevenaars z Hunter Douglas Architectural.
System powstrzymuje ciepło równie dobrze jak światło. Szkoła jest tak zwaną „ekologiczną szkołą” typu B z Certyfikatem Wydajności Energetycznej o wartości 0.7 co oznacza, że budynek jest niemal neutralny pod względem zużycia energii. Szkoła i przylegający do niej basen korzystają z geotermalnych pomp ciepła. Ciepło ze szkoły jest transportowane do basenu, w zamian woda jest wykorzystywana do chłodzenia budynku – powiedział architekt Aldo Vos. Na budynku Fioretti College zostało wykorzystanych 117 cztero- lub pięcioelementowych modułów w różnych odcieniach zieleni i jasnego błękitu. W rezultacie uzyskano różnokolorową fasadę. Jej ekologiczny charakter podkreśla bluszcz, który otula część budynku.
źródło: Hunter Douglas Architectural
kwartalnik OKNO 2/2017
.webp)
.webp)
.webp)
